Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12596 Esas 2020/2313 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/12596
Karar No: 2020/2313
Karar Tarihi: 18.02.2020

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/12596 Esas 2020/2313 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen mahkumiyet hükmü, temyiz edilmiştir. Dosya incelendiğinde, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilmiştir. Ancak, suç tarihine göre eksik ceza tayini yapılmış, TCK'nın 53. maddesi doğrultusunda hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesi gerektiği belirtilmiştir. Ayrıca, gerekçeli kararda suç tarihi yanlış yazılmıştır. Bu nedenlerle, hüküm bozulmuştur. Kanunlar ise şu şekildedir:
- 5237 sayılı TCK'nın 142/2-h ve 142/1-e maddeleri
- 5320 sayılı Yasa'nın 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'nun 326/son maddesi

17. Ceza Dairesi 2019/12596 E. , 2020/2313 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz nedenleri de yerinde görülmemiştir. Ancak;
1- Sanığın, müştekiye ait kilitli vaziyette park halindeki aracını çalmaktan ibaret eyleminin suç tarihine göre 5237 sayılı TCK’ nun 142/2-h maddesine uyduğu gözetilmeden, aynı Kanunun 142/1-e maddesi ile hüküm kurulması suretiyle sanık hakkında eksik ceza tayini,
2- T.C. Anayasa Mahkemesi"nin, TCK"nın 53. maddesine ilişkin olan, 2014/140 Esas ve 2015/85 Karar sayılı iptal kararının, 24.11.2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanmış olması nedeniyle iptal kararı doğrultusunda TCK"nın 53. maddesindeki hak yoksunluklarının yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3- Gerekçeli karar başlığında suç tarihinin 31.10.2014 yerine 06.11.2014 olarak yazılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ...’nın temyiz nedenleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, aleyhe temyiz bulunmadığından 5320 sayılı Yasa"nın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nun 326/son maddesi uyarınca sanığın kazanılmış hakkının gözetilmesine, 18.02.2020 tarihinde oy birliği ile karar verildi.