Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8227 Esas 2019/18422 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/8227
Karar No: 2019/18422
Karar Tarihi: 16.12.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını ihlal - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/8227 Esas 2019/18422 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını ihlal suçlarından mahkumiyet kararı verdiği sanığın açtığı temyiz davasını inceledi. Ancak, temyiz yasa yolu ihtarının usule uyulmadan yapıldığı tespit edildiği için, sanığın temyiz istemi kabul edildi. Mahkeme, kararını verirken Anayasa Mahkemesi'nin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesinde yaptığı bazı iptalleri de dikkate aldı. Kararla ilgili detaylar ve gerekçeler açıklanmadığı için, kararın bozulmasına karar verildi. Kararda geçen kanun maddeleri ise şunlardır: 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi, 1412 sayılı CMUK'nun 310/1. maddesi, 5271 sayılı CMK'nın 263/1. maddesi, Anayasa'nın 141/3, 5271 sayılı CMK'nın 34, 223 ve 230. maddeleri.

13. Ceza Dairesi 2019/8227 E. , 2019/18422 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını ihlal
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Karar tarihinde ... Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumu"nda başka suçtan hükümlü olarak bulunan sanığın SEGBİS’le yüzüne karşı tefhim edilen hükmü, 1412 sayılı CMUK"nun 310/1. maddesinde öngörülen 1 haftalık yasal süre geçtikten sonra temyiz ettiği anlaşılmakta ise de, 5271 sayılı CMK"nın 263/1. maddesinde sanığın, bulunduğu ceza infaz kurumu ve tutukevi müdürüne beyanda bulunmak suretiyle veya bu hususta bir dilekçe vererek kanun yollarına başvurabileceğinin düzenlendiği de gözetilip hüküm açıklanırken temyiz yasa yolu ihtarının anılan usule uyulmadan yapıldığının anlaşılması karşısında, sanığın 14/04/2015 tarihli temyiz isteminin süresinde olduğu kabul edilerek;
Sanık hakkında, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına kararı verildiği, sanığın denetim süresi içerisinde kasıtlı suç işlemesi nedeniyle yapılan ihbar üzerine, duruşma açılıp, yeniden hüküm kurulmuş ise de, temyize, Yargıtay incelemesine tabi olacak ve kesinleşmesi halinde infaza verilecek hükmün, açıklanmasına karar verilecek yeni hüküm olduğu, bu nedenle kararın dayandığı tüm kanıtların, bu kanıtlara göre ulaşılan sonuçların, iddia, savunma, tanık anlatımları ve dosyadaki diğer belgelere ilişkin değerlendirmeler ile sanığın eylemlerinin ve yüklenen suçların unsurlarının nelerden ibaret olduğunun, hangi gerekçeyle, hangi delillere üstünlük tanındığının açık olarak gerekçeye yansıtılması ve bu şekilde cezanın şahsileştirilmesi gerekirken, açıklanan ilkelere uyulmadan, önceki karara yollama yapılmak suretiyle Anayasa"nın 141/3 ve 5271 sayılı CMK"nın 34 ve 223, 230. maddelerine aykırı davranılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazı bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenle tebliğnameye aykırı olarak BOZULMASINA, 16/12/2019 tarihinde oy birliği ile karar verildi.