MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalıya ait işyerinde tır şoförü olarak çalıştığını, iş sözleşmesinin davalı işveren tarafından haklı bir neden olmadan feshedildiğini, asgari ücrete ilaveten sefer primi sistemi ile çalıştığını, sefer başına ortalama 550 Euro prim aldığını ileri sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile birlikte bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili süre tutum dilekçesi ile temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı delillerle kanuni gerektirici sebeplere göre, yerinde bulunmayan ve sebepleri bildirilmiş olmayan bozma isteğinin reddiyle, kamu düzenine aykırılık bağlamında yapılan inceleme sonucunda, aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2-6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanununun 26. maddesine göre, hakim taleple bağlı olup talepten fazlasına karar veremez. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda, davacının aylık ortalama sefer priminin 550 Euro olduğu kabul edilmiş ise de, davacı tarafından keşide edilen 31/10/2013 tarihli ihtarnamede aylık ortalama sefer priminin 525 Euro olduğu belirtilmiştir. Davacının ihtarnamedeki beyanı dikkate alınmadan, aylık sefer priminin 550 Euro olduğunun kabulü hatalıdır.
3-Davacı tarafından keşide edilen 31/10/2013 tarihli ihtarnamede, “fesih tarihi itibariyle ücreti de ödenmeyerek uhdenizde tutulan 22 günlük izin ücretimin ödenmesi” şeklindeki beyan davacı yönünden bağlayıcıdır. Hal böyle iken, davacının talebi aşılarak 59 günlük yıllık izin ücreti alacağının hüküm altına alınması yerinde görülmemiştir.
Temyiz edilen kararın belirtilen sebeplerle bozulması gerekmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.