MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
DAVA TÜRÜ : ALACAK

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen kararın, temyizen incelenmesi davalı vekili tarafından istenilmekle, temyiz talebinin süresinde olduğu anlaşıldı. Dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, davacının davalı ...’na ait işyerinde 1998 yılında çalışmaya başladığını, 6111 sayılı Kanun gereği Emniyet Genel Müdürlüğü emrine atandığı 14/10/2011 yılına kadar çalıştığını, çalıştığı dönemde yürürlükte bulunan toplu iş sözleşmesinin 21. maddesine göre 3. grupta yer alan şoför kadrosunda istihdam edilmesine rağmen kendisine 1. grupta yer alan işçi ücretinin ödendiğini, oysa tüm kayıtlara göre şoför olarak çalıştığının sabit olduğunu, Temizlik İşleri Müdürlüğünde çöp kamyonu kullandığı dönemde 7 gün gece vardiyasında çalışmasına rağmen gece zammının eksik ödendiğini, servis, otobüs, cenaze aracı kullandığı diğer dönemlerde haftada 7 gün 08.00-19.00 saatleri arasında çalıştığını, gece çalışma görevi verilen şehir dışı görevlerde ve ramazan aylarında 08.00-01.00 saatleri arasında çalıştığını, fazla çalışma ücretinin ödenmediğini, 4 akdi tatil 4 hafta tatili olmak üzere 8 gün çalışmasına rağmen puantajlarda çalışma günü az gösterilerek sadece 4 hafta tatili ücreti ödendiğini, fiilen çalışılan her gün için yemek yardımı ödenmesi gerektiği halde 7 gün çalışma karşılığı yemek yardımı ödenmediğini, 2007-2008-2009 yıllarında birer ay süre ile ücretsiz izinde gibi gösterildiğini ancak çalışmaya devam ettiğini, bu döneme ait tüm alacakların ödenmesi gerektiğini,ayrıca görev yolluğu, promosyon, yakacak yardımı alacaklarının da ödenmesi gerektiğini ileri sürerek ücret farkı alacağı ile birlikte bir kısım bir kısım işçilik alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir.
Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, talep edilen alacakların zamanaşımına uğradığını, davacının yevmiyeli işçi olarak çalıştığını, çalıştığı döneme ilişkin tüm alacaklarının ödendiğinin bordrolar ile sabit olduğunu, fazla çalışma, hafta tatili çalışması, ulusal bayram ve genel tatil günü çalışmalarına ilişkin puantaj kayıtları bulunduğunu, davacının ödenmeyen alacağının bulunmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini talep etmiştir.
Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan deliller ve bilirkişi raporu doğrultusunda fazla çalışma ücreti, ulusal bayram ve genel tatil ücreti, hafta tatili ücreti, ücret alacağı, gece zammı, görev yolluğu, yemek yardımı alacaklarının kısmen kabulüne, diğer taleplerin reddine karar verilmiştir.
Temyiz Başvurusu:
Kararı, davalı vekili temyiz etmiştir.
Gerekçe:
1-Mahkemece 15.06.2015 tarihli ikinci bilirkişi raporuna itibar edilerek, raporda hesaplanan bir kısım alacaklar hüküm altına alınmıştır. Hükme esas alınan raporda fazla çalışma hafta tatili ulusal bayram ve genel tatil ücretleri yönünden davacı veya davalı tanıklarının anlatımına itibar edilmemiş, dosyada mevcut imzasız puantaj kayıtları ile araç sevk amiri motorlu araç kayıt formları karşılaştırılarak, bu formlarda davacının çalıştığı tespit edilen ancak puantajda kaydına rastlanmayan dönemler ile sınırlı olarak hesaplama yapılmıştır. Aynı şekilde gece zammı ile yemek yardımı gibi alacakların hesaplanmasında da araç sevk tamiri formlarına itibar edilmiştir. Söz konusu kayıtlar davacının imzasını içermediği gibi, dosyadaki suretlerin okunaklı olmaması sebebiyle işverenin veya vekilinin imzasını içerip içermediği de tespit edilememektedir. Ayrıca bilirkişi raporunda 2007-2011 dönemini kapsayan bu kayıtların işverence dosyaya sunulduğu belirtilmiş ise de, kullanılan araçların giriş ve çıkış saati ile kilometre bilgisini içeren belgelerin davacı tarafından dosyaya sunulduğu ve sadece 2010-2011 yıllarını kapsadığı anlaşılmaktadır. Davacı taraf, bir kısım araç sevk amiri motorlu araç kayıt formu sunarak, 2007-2011 yılları arasındaki tam kayıtların davalı Belediyeden getirtilmesini talep etmiş, mahkemece davalıya bu yönde müzekkere yazılmıştır. Ancak dosya kapsamında davalı ... tarafından sunulan herhangi bir kayda rastlanmamış olup, raporda hatalı olarak bu kayıtların davalı tarafça dosyaya sunulduğunun belirtilmesi yerinde görülmemiştir. Hal böyle olunca, dosyada mevcut araç sevk amiri motorlu araç kayıt formlarının davacı tarafından sunulduğu dikkate alınarak, bu formlar ile ilgili olarak davalı tarafın beyanı alınmalı, oluşacak sonuca göre bu kayıtlara itibar edilip edilmeyeceği değerlendirilerek bir karar verilmelidir.
2-Somut uyuşmazlıkta, davacı toplu iş sözleşmesinin 21. maddesine göre 3. grupta yer alan şoför kadrosunda istihdam edilmesine rağmen kendisine 1. grupta yer alan standart işçi ücreti ödendiğini, ancak işyerinde şoför kadrosunda çalıştığının sabit olduğunu, ücretinin de şoför ücreti olarak ödenmesi gerektiğini ileri sürerek, fark ücret alacaklarının hüküm altına alınmasını talep etmiştir. Mahkemece davacıya şoför kadrosunda olmasına rağmen işçi ücreti ödendiği gerekçesiyle şoför olarak çalışan emsal işçinin ücretine göre hesaplanan fark ücret alacaklarının tahsiline karar verilmiş; ayrıca fazla çalışma ücreti, hafta tatili gibi alacaklar da olması gereken ücret miktarı üzerinden hesaplanarak hüküm altına alınmıştır.
Gerçekten de dosyada mevcut yıllık izin formlarında, 2004 yılına ait personel bilgi formunda ve bir kısım görevlendirme (cenaze, gezi,vs ) yazılarında davacının şoför olarak çalıştığı ifade edilmektedir. Ancak davacıya ait personel nakil formlarında, davacının kadrosu da görevi de işçi olarak belirtilmiştir. 11/12/2007 tarihli Personel Hareketleri Onayına göre, davacının Temizlik İşleri Müdürlüğünde işçi iken, İnsan Kaynakları Ve Eğitim Müdürlüğü bünyesine hem kadrosu hem görevi işçi olarak 36,83 TL gündelik ile görevlendirildiği ve 15/12/2007 - 14/10/2011 tarihleri arasında bu bölümde çalıştığı kayıtlardan anlaşılmaktadır. Bu bakımdan, salt tanık anlatımları ile dosyada mevcut eski tarihli (özellikle 2007 yılı ve öncesi) bir kısım yazılara göre, şoför kadrosunda çalıştığının belirtilmesi yeterli değildir.
Ayrıca davacının fiilen şoför olarak çalışması ile kadrosunun şoför kadrosu olması birbirinden ayrı olgulardır. 15/02/2010-14/02/2012 dönemini kapsayan toplu iş sözleşmesinin 21. maddesinde, taraf sendika üyesi işçiler işyerinde fiilen çalıştıkları işe göre 3 gruba ayrılmış olup, mevsimlik işçiler ile işçiler 1. grupta, şoförler ise 3. grupta yer almaktadır. Aynı hükme göre, belediye bu gruplardan kendi kuruluş şemasında gösterilen kadro unvanları karşılığı olanlardan sorumludur. Toplu iş sözleşmesinin 22. maddesinde ise, bu toplu iş sözleşmesinin kapsamına giren işyerlerinde çalışanların mesleki yeteneklerini belirlemek, işçilerin unvan yükselmelerini sağlamak için bir komisyon oluşturulacağı, işverence ihtiyaç görüldüğü takdirde sanat sınıfından diğer sanat sınıfına veya herhangi bir işte çalışırken sanat sınıfına geçmek için müracaat eden işçiler için imtihan açılacağı, bu imtihanı geçen işçilerin hak kazandıkları işte çalışacakları öngörülmüştür. Aynı maddenin son fıkrasına göre, “sınavda başarı gösteren sendika üyesi işçiler yükseldiği gurubun toplu iş sözleşmesi ile belirtilen ücretini alacaktır. Belirtilen ücretini atandığı tarihten itibaren yükseldiği grubun ücretini alır”. Görüldüğü gibi, toplu iş sözleşmesinde 3 ayrı çalışan grubu ile her bir grubun kendi içerisindeki hakları ayrı ayrı düzenlenmiştir. Bu gruplar arasında grup değişikliği ile pozisyon değişikliği için imtihan şartı öngörülmüştür. Davacının kadrosunun ‘işçi’ olması halinde, 1. grupta bulunan davacının, işveren tarafından çeşitli zamanlarda fiilen şoför olarak görevlendirilmesi, işçiye salt bu sebeple üst grup ücretini talep etme hakkı vermez. Hal böyle olunca, dosyadaki birbiri ile çelişen kayıtlar arasındaki çelişki giderilerek davacının uyuşmazlık konusu dönemin tamamında şoför kadrosunda çalışıp çalışmadığı belirlenmeli, toplu iş sözleşmesindeki grup değişikliğine ilişkin düzenlemeler de dikkate alınarak davacının fark ücret talep etme hakkını olup olmadığı noktasında bir sonuca varılmalı; gerekirse davacının sadece şoför olarak çalıştığı günler belirlenmek suretiyle bu günler yönünden ücret farkı hesap edilerek hüküm altına alınabileceği gözden kaçırılmamalıdır.
Mahkemece açıklanan maddi ve hukuki olgular nazara alınmadan, yazılı gerekçe ile karar verilmesi hatalı olup, kararın bu sebeple bozulması gerekmiştir.
Sonuç: Temyiz olunan hükmün yukarıda açıklanan sebeplerden BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 24.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.