Yargıtay 1. Hukuk Dairesi 2018/461 Esas 2018/8089 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :ASLİYE HUKUK MAHKEMESİ


Taraflar arasında görülen davada;
Davacı, ...... olarak yaşayan davalılara 1995 yılında 2510 sayılı İskan Kanunu ve bu kanunun uygulanmasına ilişkin yönetmelik gereğince Mahalli ...... Komisyonu tarafından konut tahsisi yapıldığını, davalıların hak sahibi olma vasfını taşımadıklarının sonradan anlaşıldığını ileri sürüp, davalılara tahsis edilen 4106 ada 16 parsel 5. katta bulunan 29 nolu bağımsız bölümün tapu kaydının iptaliyle ... adına tescilini istemiştir.
Davalılar, mahalli iskan komisyonunun hak sahipliklerinin iptaline ilişkin kararının ... idare mahkemesinin 2013/633 Esas – 2014/754 Karar sayılı kararı ile iptaline karar verildiğini belirterek davanın reddini savunmuşlardır.
Davanın reddine ilişkin olarak verilen karar Dairece; “ ... davalılar tarafından hak sahipliklerinin iptaline ilişkin Mahalli ...... Komisyonu kararı aleyhine idari yargı yerinde açılmış ve lehe alınmış bir karar bulunmadığından tescilin dayanıksız hale geldiği gözetilerek davanın kabulüne karar verilmesi ...” gerektiğine değinilerek bozulmuş, mahkemece bozma ilamına uyularak yapılan yargılama sonunda mahalli iskan komisyonunun 13.12.2011 tarih ve 40 sayılı kararının idare mahkemece iptal edildiği gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir.
Karar, taraflarca süresinde temyiz edilmiş olmakla; Tetkik Hakimi ..."in raporu okundu, düşüncesi alındı. Dosya incelendi, gereği görüşülüp düşünüldü.

-KARAR-

Dava, tapu iptali tescil isteğinle ilişkindir.
Dosya içeriğine, toplanan delillere, hükmün dayanağı yasal ve hukuksal gerekçeye, delillerin takdirinde bir isabetsizlik bulunmamasına ve özellikle; mahalli iskan komisyonunun 13.12.2011 tarih ve 40 sayılı kararının idare mahkemece iptal edildiği, davalıların 24.08.1995 Tarih ve 108 sayılı hak sahibi olduklarının belirlenmesine ilişkin olan ve 17.05.2006 tarih ve 31 sayılı ve 24.11.2008 tarih ve 31 sayılı hak sahipliklikleirnin güncellenmesi için alınan kararların ayakta olduğu saptanarak davanın reddine karar verilmiş olmasında, ayrıca 492 sayılı Harçlar Yasası hükümleri uyarınca hazinenin harçtan muaf olduğu gözetilerek keşfen belirlenen değer üzerinden davalı lehine vekalet ücretine hükmedilmiş bulunmasında bir isabetsizlik yoktur. Davacı vekilinin temyiz itirazları yerinde değildir, reddine.


Davalıların temyiz itirazlarına gelince;
22.03.2017 tarihinde fen ve inşaat bilirkişileri ile yapılan keşfe ilişkin 221,80 TL keşif harcının 01.03.2017 tarihinde davalı tarafça yatırılmış olmasına rağmen hükümde anılan meblağın davalı tarafa iadesine karar verilmemiş olması doğru değil ise de bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerekli kılmadığından, kararın hüküm kısmında üçüncü fıkradan sonra gelmek üzere; “Davalı tarafça yatırılan 221,80 TL keşif harcının davacıdan alınarak davalı tarafa verilmesine” cümlesinin eklenmesine, tarafların bu yöne ilişkin temyiz itirazlarının kabulü ile 6100 sayılı HMK"nin geçici 3. maddesi yollamasıyla 1086 sayılı HUMK"nun 438/7. maddesi uyarınca hükmün bu şekliyle DÜZELTİLEREK ONANMASINA, alınan peşin harcın temyiz edene geri verilmesine, 22.03.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.