Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4036 Esas 2019/14705 Karar Sayılı İlamı

17. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4036
Karar No: 2019/14705
Karar Tarihi: 25.11.2019

Hırsızlık - Yargıtay 17. Ceza Dairesi 2019/4036 Esas 2019/14705 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, sebze halinin otoparkında park halinde bulunan müştekinin kamyonundan kilitli olan depo kapağının kilidine zarar vererek açmak suretiyle mazot çalmıştır. Asliye Ceza Mahkemesi sanığı hırsızlık suçundan mahkum etmiştir. Dosya temyiz edildiğinde, sanığın eylemi TCK’nun 142/2-h maddesi kapsamında olduğu ancak hüküm TCK'nun 142/1-e maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gerekçesiyle bozulması istenmiştir. Yargıtay tarafından yapılan incelemede, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edildiği ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenlerinin de yerinde görülmediği ifade edilmiştir. Kararda geçen kanun madde ve açıklamaları şöyledir: TCK'nun 142/2-h maddesi (Bina, araç veya geminin içindeki eşya veya malzemeyi), TCK'nun 142/1-e maddesi (Kullanıma mahsus olarak belli bir yere konulup emniyet amacıyla kilit veya muhafaza altına alınmış şeyi) ve TCK'nun 168/2. maddesi (Zararın giderilmesi halinde cezanın ertelenmesi) olarak belirtilmiştir.

17. Ceza Dairesi 2019/4036 E. , 2019/14705 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel mahkemece sanık hakkında hırsızlık suçundan verilen hüküm temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
Sanığın, sebze halinin otoparkında park halinde bulunan müştekinin kamyonundan kilitli olan depo kapağının kilidine zarar vererek açmak suretiyle mazot çalması eyleminin TCK’nun 142/2-h maddesi kapsamında kaldığı anlaşılmakla, tebliğnamedeki eylemin TCK"nun 142/1-e maddesinde düzenlenen hırsızlık suçunu oluşturduğu gerekçesiyle hükmün bozulması yönündeki görüşe iştirak edilmeden yapılan incelemede;
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından, diğer temyiz nedenleri yerinde görülmemiştir.
Sanığın ...4. Sulh Ceza Hakimliğindeki 16/11/2014 tarihli sorgusunda, zararı karşılamak istediğini beyan ettiği, müştekinin 05/03/2015 tarihli duruşmada zararının karşılanması konusunda karşı taraftan herhangi bir talebinin olmadığını beyan ettiğinin anlaşılması karşısında, müştekinin zararını karşılamak isteyen sanığa ödeme yapabilmesi için tevdii mahalli tayin edilmeden ve makul bir süre de verilmeden, sanık hakkında hırsızlık suçundan TCK"nun 168/2. maddesi uygulanarak yazılı şekilde hüküm kurulması, aleyhe temyiz olmadığından, Anayasa Mahkemesinin hükümden sonra 24/11/2015 gün ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanan 08/10/2015 tarih, 2014/140 Esas ve 2015/85 sayılı kararı ile TCK"nun 53. maddesinin (1) numaralı fıkrasının (b) bendine yönelik olarak vermiş olduğu iptal kararlarının da kapsam ve içerik itibarıyla infaz aşamasında mahallinde gözetilebileceğinden, bozma sebebi yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre, sanık ...’ün temyiz talebi yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle, eleştiri dışında usul ve kanuna uygun bulunan hükmün tebliğnameye aykırı olarak ONANMASINA, 25/11/2019 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.