Tehdit - hakaret - cinsel taciz - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1308 Esas 2020/6969 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
4. Ceza Dairesi
Esas No: 2020/1308
Karar No: 2020/6969
Karar Tarihi: 16.06.2020

Tehdit - hakaret - cinsel taciz - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2020/1308 Esas 2020/6969 Karar Sayılı İlamı

4. Ceza Dairesi         2020/1308 E.  ,  2020/6969 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇLAR : Tehdit, hakaret, cinsel taciz
    HÜKÜMLER : Mahkumiyet, temyiz isteminin reddi

    Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre dosya görüşüldü:
    A-Hakaret ve cinsel taciz suçlarından verilen kararlara yönelik sanık ..."nın temyiz isteminin, kararların kesin nitelikte olması nedeniyle reddine ilişkin Beyşehir 1. Asliye Ceza Mahkemesinin 29/07/2015 tarihli ek kararı yasaya uygun bulunduğundan, bu karara karşı yapılan temyiz isteminin 1412 sayılı CMUK"nın 315/2. maddesi gereğince REDDİNE, Yerel Mahkemenin ret kararının ONANMASINA,
    B-Sanık hakkında tehdit suçundan kurulan mahkumiyet hükmünün temyiz incelemesinde;
    Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi.
    Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre yapılan incelemede;
    Sanığa yükletilen tehdit eylemiyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı,
    Eylemin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tipine uyduğu,
    Anlaşılmış ve ileri sürülen başkaca temyiz nedenleri yerinde görülmediği gibi hükmü etkileyecek oranda hukuka aykırılığa da rastlanmamıştır.
    Ancak;
    Sanık hakkında tehdit suçundan hükmedilen 6 ay hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesi karşısında, TCK"nın 53/1. maddesindeki hak yoksunluklarına hükmolunamayacağının gözetilmemesi,
    Kanuna aykırı ve sanık ..."nın temyiz iddiaları yerinde görüldüğünden, hükmün bu nedenle BOZULMASINA, 5320 sayılı Kanunun 8/1. madde ve fıkrası aracılığıyla 1412 sayılı CMUK’nın 322. maddesi uyarınca bu aykırılık, yeniden yargılama yapılmasına gerek olmaksızın düzeltilebilir nitelikte bulunduğundan, temyiz edilen kararın açıklanan noktasının; hüküm fıkrasından "sanığın kasten işlemiş olduğu suçtan, hapis cezasıyla mahkumiyetinin yasal sonucu olarak sanığın, 5237 sayılı TCK’nın 53/1. maddesinin “a, b, c, d, e” bendinde yazılı haklardan aynı maddenin 2. fıkrası uyarınca cezanın infazı tamamlanıncaya kadar, kendi alt soyu üzerindeki velayet, vesayet ve kayyımlık yetkileri açısından ise anılan maddenin 3. fıkrası uyarınca mahkum olduğu hapis cezasından koşullu salıverilinceye kadar yoksun bırakılmasına," ifadesinin çıkarılması biçiminde DÜZELTİLMESİNE ve başkaca yönleri Kanuna uygun bulunan hükmün bu bağlamda ONANMASINA, 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.


    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.