Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1789 Esas 2020/5278 Karar Sayılı İlamı

12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/1789
Karar No: 2020/5278
Karar Tarihi: 19.10.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1789 Esas 2020/5278 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Bu mahkeme kararı, koruma tedbirleri nedeniyle tazminat davasında davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabul edildiği ve 50.00 TL manevi tazminatın yakalama tarihi olan 11.04.2014 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine karar verildiği belirtiliyor. Kararın gerekçeli bölümünde, dava türü olarak ‘’Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat’’ yerine ‘’Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat’’ olarak gösterildiği ve bu yazım yanlışlığı olarak kabul edildiği ifade ediliyor. Ayrıca, 6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin reddedildiği belirtiliyor.

12. Ceza Dairesi 2019/1789 E. , 2020/5278 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 11/11/2015
Hüküm : Davacının manevi tazminat talebinin kısmen kabülü ile 50.00 TL manevi tazminatın yakalama tarihi olan 11.04.2014 tarihinden itibaren işletilecek yasal faizi ile birlikte davalı Hazineden alınarak davacıya verilmesine

Davacının tazminat talebinin kısmen kabulüne ilişkin hüküm, davalı vekili tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Gerekçeli karar başlığında dava türünün ‘’Koruma Tedbirleri Nedeniyle Tazminat’’ yerine ‘’Yakalama veya Tutuklama Sonrası KYO veya Beraat Kararı Verilmesi Halinde Tazminat’’ olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım yanlışlığı olarak kabul edilmiştir.
6100 sayılı HMK’nın geçici 3. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan ve 21.07.2004 tarihli Resmi Gazetede yayımlanarak yürürlüğe giren 5219 sayılı Kanunun 2. maddesi ile değişik HUMK’un 427. ve ek 4. maddelerindeki temyiz sınırı ve hükmolunan tazminat miktarına göre hükmün kesin olması nedeniyle davalı vekilinin temyiz isteminin 1086 sayılı HUMK’un 432. maddesi gereğince isteme uygun olarak REDDİNE, 19.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.