Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7809 Esas 2019/18395 Karar Sayılı İlamı

13. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/7809
Karar No: 2019/18395
Karar Tarihi: 16.12.2019

Hırsızlık - mala zarar verme - Yargıtay 13. Ceza Dairesi 2019/7809 Esas 2019/18395 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen mahkumiyet hükmü, hırsızlık ve mala zarar verme suçlarının sanık tarafından işlendiği kabul edilerek verilmiştir. Ancak, sanığın olay yerinde bulunan DNA örneğinin kendisine ait olmadığı iddiası ve eksik incelemeler göz önüne alınarak, kararın bozulması gerektiği hükme bağlanmıştır.
Kanun Maddeleri: Hırsızlık suçu için Türk Ceza Kanunu'nun 141. maddesi, mala zarar verme suçu için ise 152. maddesi uygulanmıştır.

13. Ceza Dairesi 2019/7809 E. , 2019/18395 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hakimin takdirine göre; suçların sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığı anlaşılmış, diğer temyiz itirazları da yerinde görülmemiştir.
Ancak;
Sanığın üzerine atılı suçlamaları kabul etmediği ve ... iline gitmediği için olay yerinde DNA"sının çıkmasının imkansız olduğunu beyan ettiği, olay yeri inceleme ekibince yapılan incelemede olay yerindeki buji parçası üzerinde bulunan tükürük örneğinin sanığın DNA veri bankasında kayıtlı genotip ile uyumlu olduğunun bildirilmesi karşısında; sanığın tükürük örneği alınarak, olay yerinden elde edilen buji parçası ile uzman bilirkişiye karşılaştırmasının yaptırılması suretiyle sanığa ait olup olmadığının araştırılıp, sonucuna göre sanığın hukuki durumunun tayin ve takdiri gerekirken, eksik inceleme sonucu yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın ve o yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz istemleri bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükümlerin açıklanan nedenlerle tebliğnameye kısmen uygun olarak BOZULMASINA, 16.12.2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.