Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/1872 Esas 2020/5276 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi :Ağır Ceza Mahkemesi
Dava : Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat
Dava Tarihi : 22/02/2016
Hüküm : Davanın reddi

Davacının tazminat talebinin reddine ilişkin hüküm, davacı vekili tarafından temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan incelemeye, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre, davacı vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddine, ancak;
1-Davanın açıldığı tarihte tazminat talebine esas beraat kararı henüz kesinleşmediğinden, dava açma süresi başlamamış ise de, tazminat davasının dayanağı olan...Ağır Ceza Mahkemesinin 2013/14 E 2015/150 K sayılı beraat hükmünün, hükümden sonra Yargıtay 1. Ceza Dairesinin 07.05.2019 tarih ve 2017/2674-2019/2563 sayılı ilamıyla onanarak davacı (sanık) yönünden kesinleştiğinin anlaşılması karşısında, dava açma şartının yargılama aşamasında gerçekleşmiş olması ve ""davaların en az giderle ve mümkün olan süratle sonuçlandırılmasını yargıya bir görev olarak yükleyen Anayasanın 141/son. maddesi hükmü ve gereğince, yargılamaya devamla esas hakkında karar verilmesinde zorunluluk bulunması,
2-Dairemizce yapılan temyiz incelemesi sırasında aynı konu ve nedene dayalı olarak birden fazla davanın açıldığının anlaşılması karşısında; hazine zararına yol açan mükerrer davalara ilişkin ödemelerin önlenmesinin temini ve kamu kaynaklarının etkili, verimli ve hukuka uygun kullanılması bakımından, aynı konu ve nedene dayalı olarak açılmış başka bir dava olup olmadığının ilgili birimlerden sorulup, Ulusal Yargı Ağı Bilişim Sistemi (UYAP) üzerinden de araştırılarak tespit edilmesi gerektiği,
3-Gerekçeli karar başlığında, dava türü olarak, "Koruma tedbirleri nedeniyle tazminat"" yerine, ""Maddi ve Manevi Tazminat Talebi"" ibaresine yer verilmesi,
Kanuna aykırı olup, davacı vekilinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden hükmün bu sebepten dolayı 5320 sayılı Kanunun 8. maddesi uyarınca halen uygulanmakta olan 1412 sayılı CMUK"un 321. maddesi gereğince isteme aykırı BOZULMASINA, 19.10.2020 tarihinde oybirliği ile karar verildi.