4. Ceza Dairesi Esas No: 2016/4163 Karar No: 2020/6962 Karar Tarihi: 16.06.2020
Şantaj - tehdit - hakaret - cinsel taciz - Yargıtay 4. Ceza Dairesi 2016/4163 Esas 2020/6962 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, şantaj, tehdit, hakaret ve cinsel taciz suçlarından sanığın mahkumiyetine karar vermiştir. Hakaret ve cinsel taciz suçlarına ilişkin kararlar temyiz edilemez olduğundan bu yönde bir işlem yapılmamış, ancak diğer suçların temyizi incelenmiştir. Sanığın tehdit ve şantaj suçundan mahkumiyeti onanmıştır. Mahkeme, sanığın tehdit ve şantaj eylemlerinin kanuni unsurlarının oluştuğunu, doğru bir şekilde nitelendirildiğini ve kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğunu belirtmiştir. Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı da vurgulanmıştır. Kanun maddeleri ise şu şekildedir: 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri, TCK'nın 52/4. maddesi.
4. Ceza Dairesi 2016/4163 E. , 2020/6962 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi SUÇLAR : Şantaj, tehdit, hakaret, cinsel taciz HÜKÜMLER : Mahkumiyet
Yerel Mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle, başvurunun süresi ve kararın niteliği ile suç tarihine göre ve tehdit, hakaret, cinsel taciz ve şantaj suçlarının birlikte işlendiği belirlenerek dosya görüşüldü: A-Hakaret ve cinsel taciz suçlarına ilişkin kararlarda öngörülen cezaların nitelik ve niceliğine göre, verildiği tarih itibariyle hükümlerin temyiz edilemez olduğu anlaşıldığından, 5320 sayılı Kanunun 8/1 ve 1412 sayılı CMUK’nın 317. maddeleri uyarınca sanık ..."ın tebliğnameye uygun olarak, TEMYİZ İSTEĞİNİN REDDİNE, B-Tehdit ve şantaj suçlarından kurulan hükümlerin temyizinde; Temyiz isteğinin reddi nedenleri bulunmadığından işin esasına geçildi. Vicdani kanının oluştuğu duruşma sürecini yansıtan tutanaklar, belgeler ve gerekçe içeriğine göre, Yüksek Yargıtay Ceza Genel Kurulu’nun 2015/16-873 Esas ve 2018/145 Karar sayılı 03.04.2018 tarihli kararında, sanıklar hakkında kurulan hükümlerde, ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceğine ilişkin ihtaratın ileriye yönelik ve takdir yetkisini sınırlamayan bir bildirim niteliği taşıdığı, bu sebeple "TCK"nın 52/4. maddesi gereği ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrilmesine" şeklinde infazda tereddüte yol açacak ve infazı kısıtlayacak şekilde hüküm kurulmadığı takdirde, yalnızca ödenmeyen adli para cezasının hapse çevrileceği ihtaratına hükümde yer verilmesinin usul ve yasaya aykırı olmadığının belirtilmesi karşısında, bu hususlar bozma sebebi yapılmamış ve tebliğnamedeki bu yönde düzeltilerek onama isteyen görüşe ve mahkemenin delilleri takdir ve gerekçesi yerinde görüldüğünden (3) nolu bozmadaki şantaj suçunun unsurlarının oluşmadığı yönündeki iştirak edilmeyerek yapılan incelemede; Sanığa yükletilen tehdit v şantaj eylemleriyle ulaşılan çözümü haklı kılıcı zorunlu öğelerinin ve bu eylemlerin sanık tarafından işlendiğinin Kanuna uygun olarak yürütülen duruşma sonucu saptandığı, bütün kanıtlarla aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların temyiz denetimini sağlayacak biçimde ve eksiksiz sergilendiği, özleri değiştirilmeksizin tartışıldığı, vicdani kanının kesin, tutarlı ve çelişmeyen verilere dayandırıldığı, Eylemlerin doğru olarak nitelendirildiği ve Kanunda öngörülen suç tiplerine uyduğu, Cezaların kanuni bağlamda uygulandığı, Anlaşıldığından sanık ..."ın ileri sürdüğü nedenler yerinde görülmemiş olmakla, TEMYİZ DAVASININ ESASTAN REDDİYLE HÜKÜMLERİN ONANMASINA, 16/06/2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.