Yargıtay 4. Hukuk Dairesi 2014/17448 Esas 2015/377 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ : Kocaeli 1. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 10/07/2014
NUMARASI : 2014/17-2014/397

Davacı İ.S.U. Genel Müdürlüğü vekili Avukat Pınar tarafından, davalı K.. B.. aleyhine 13/01/2014 gününde verilen dilekçe ile tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 10/07/2014 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi taraflar vekillerince süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacının tüm, davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davalının diğer temyiz itirazlarına gelince;
Dava, rücuen alacak istemine ilişkindir. Yerel mahkemece, açılan davanın kısmen kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflar vekillerince temyiz edilmiştir.
Davacı, tarafların birlikte yürüttüğü tadilat çalışmaları sırasında dava dışı Milli Savunma Bakanlığı Akaryakıt İkmal ve Nato Pol. Tesisleri İşletme Başkanlığına ait nakil boru hattına zarar verildiğini, zararın mahkeme kararı sonucu davacı tarafça tamamen karşılandığını iddia ederek, davalının ilk dosyada belirlenen kusuru oranında ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte alacağın rücuen tazmini isteminde bulunmuştur.
Davalı, Belediyeye atfedilen kusurun bir dayanağı olmadığını beyanla davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, 91.644,00 TL"nin ödeme tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine karar verilmiştir.
Dava, haksız eylem nedenine dayalı tazminat istemine ilişkin olup davalı da tacir olmayıp Kamu Tüzel Kişisi olduğuna göre ödenen miktar yönünden talep edilebilecek faiz, yasal faizdir.
Yerel mahkemece, yukarıda açıklanan düzenleme gözardı edilerek faiz türünün yasal faiz yerine reeskont faiz olarak belirtilmiş olması usul ve yasaya uygun düşmediğinden kararın bozulması gerekirse de belirlenen bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 6217 sayılı Kanunun 30. maddesi ile 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu"na eklenen "Geçici madde 3" atfıyla uygulanmakta olan 1086 sayılı Hukuk Usulü Muhakemeleri Kanunu 438/son maddesi gereğince kararın düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) numaralı bentte gösterilen nedenlerle hüküm fıkrasında 1. Bendinde yer alan "91.644,00 TL"nin ödeme tarihi 12/05/2009 tarihinden itibaren reeskont faizi ile birlikte davalıdan alınarak davacıya verilmesine, fazlaya ilişkin talebin reddine," şeklindeki sözcük dizelerinden "reeskont" sözcüğünün çıkartılarak yerine "yasal" sözcüğünün yazılmasına, davacının tüm, davalının öteki temyiz itirazlarının ilk bentte gösterilen nedenlerle reddiyle kararın davalı yararına düzeltilmiş bu biçiminin ONANMASINA ve aşağıda yazılı onama harcının davacıya yükletilmesine, peşin alınan harcın bundan mahsubuna, davalıdan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 19/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.