1. Ceza Dairesi Esas No: 2016/5485 Karar No: 2017/23 Karar Tarihi: 17.01.2017
Babasını öldürme - kasten öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5485 Esas 2017/23 Karar Sayılı İlamı
Özet:
Mahkeme, babasını öldürme suçundan dolayı sanığa TCK'nin 82/1-d, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası, kasten öldürmeye teşebbüsten dolayı ise TCK'nin 81, 35, 29 ve 62. maddeleri uyarınca 8 yıl 9 ay hapis cezası verdi. Temyiz itirazı reddedildi ve hüküm fıkrasında yer alan \"Yargılama gideri vesaire konularda daha önce verilen karar kesinleşip infaza verildiğinden, mükerrer infaza neden olmamak açısından yeniden karar verilmesine yer olmadığına\" ibaresi \"Kesinleşen 17.12.1980 günlü kararda sayılan yargılama giderlerinin hükümlüden tahsiline ayrıca müsadereye ilişkin kararın da aynı biçimde infazına\" şeklinde değiştirildi. Kanun maddeleri ise şöyledir: TCK'nin 82/1-d, 29, 62; TCK'nin 81, 35, 29, 62; 765 sayılı TCK'nun 450/1, 51/1, 59/2 ve 448, 62, 51/1, 59, 31, 33; 5237 sayılı TCK'nun 7; 5252 sayılı TCK'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi.
1. Ceza Dairesi 2016/5485 E. , 2017/23 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Babasını öldürme, kasten öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : 1- TCK.nun 82/1-d, 29, 62. maddeleri uyarınca 20 yıl hapis cezası, 2- TCK.nun 81, 35, 29, 62. maddeleri uyarınca 8 yıl 9 ay hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Hükümlü ... hakkında 765 sayılı TCK"nun 450/1, 51/1, 59/2 ve 448, 62, 51/1, 59, 31, 33. maddeleri gereğince kurulup Yargıtay 1. Ceza Dairesince ONANMAK suretiyle kesinleşen hükümden sonra yürürlüğe giren 5237 sayılı TCK"nun 7 ve 5252 sayılı TCK"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkındaki Kanunun 9. maddesi uyarınca yeniden duruşma açılarak yapılan uyarlama sonucunda bozma ilamına uyularak kurulan hükümde düzeltme nedeni dışında isabetsizlik görülmediğinden, hükümlü müdafiinin bir sebebe dayanmayan ve yerinde görülmeyen temyiz itirazının reddiyle, İnfaza esas alınacak olan uyarlama kararı ile kesinleşmiş hüküm tüm sonuçlarıyla ortadan kalkacağından, müsadere ve kesinleşen hükümden önceki yargılama giderlerinin de karara bağlanması gerektiğinin düşünülmemesi yasaya aykırı ise de, bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasındaki "Yargılama gideri vesaire konularda daha önce verilen karar kesinleşip infaza verildiğinden, mükerrer infaza neden olmamak açısından yeniden karar verilmesine yer olmadığına" ibaresinin "Kesinleşen 17.12.1980 günlü kararda sayılan yargılama giderlerinin hükümlüden tahsiline ayrıca müsadereye ilişkin kararın da aynı biçimde infazına" şeklinde değiştirilmesine karar verilmesi suretiyle DÜZELTİLEN hükümlerin tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 17/01/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.