Mahkemesi : Bursa 5. İş Mahkemesi
Tarihi : 25/11/2013
Numarası : 2013/33-2013/898

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi taraf vekilleri tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2- Davacı vekili, davacının son iki yıldır 6. ve 7. Bölge Müdürlüğü görevini yaptığını, 20.09.2012 tarihinde 2. Bölge Müdürü M.. A.. tarafından 2. Bölge Müdürü Yardımcısı olarak görevlendirildiğinin bildirildiğini, davacının haksız-yersiz-nedensiz yapılan görev değişikliğini kabul etmediğini, Müdürlükten Müdür Yardımcılığına verildiğini, aylık ücretin yanında satış primi, yol vs. sistemi ile çalışırken satışla ilgisi olmayan primsiz bir işe verildiğini ve sosyal haklarının elinden alındığını, böylece görev pozisyonunda-ünvanında-ücretinde azalmalar olduğunu bu nedenle 25.09.2012 tarihli ihtarnameyle iş akdi sona erdirdiğini, işçilik hak ve alacaklarının ödenmediğini öne sürerek kıdem tazminatı ile ücret, fazla mesai ücreti, yıllık izin ücreti, ulusal bayram-genel tatil ücreti ve prim alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı vekili, zamanaşımı savunmasında bulunduklarını, davacının 13.12.2005-23.01.2007 tarihleri arasındaki çalışmasının tazminatları ödenerek tutukluluğu sebebiyle feshedildiğini, 05.02.2007 tarihinde yeniden işe alındığını, hizmet süresinde yeterli performansı gösteremediğini, 07.02.2012 tarihinde durumla ilgili davacıya bilgi verildiğini, hedefleri tutturamayanların performansı düşük mağazalara müdür olarak görevlendirileceklerinin davacının malumu olduğunu, iş sözleşmesinde personelin işletmeye ait Türkiye de mevcut diğer işyeri veya birimlerdeki geçici veya daimi işleri özenle yerine; getirmeyi kabul eder maddesinin bulunduğunu, davacının özlük haklarında herhangi bir değişiklik olmayacağının kendisine tebliğ edildiğini, okumasına rağmen tebliğ almaktan imtina ettiğinin aynı tarihli tutanakla tespit edildiğini, davacının görev değişikliğini kabul etmeyip işini özenle yerine getirebilecekken tazminatları alabilmek için iş akdini feshettiğini, davacının iş akdini feshine dayanak gösterdiği İş K.md.25/2-a nın olaya uygulanamayacağını, bu sebepten alelade istifa mahiyetinde olduğunu, davacının pozisyonu itibariyle çalışma günlerini saatlerini kendisinin ayarladığını, Yargıtay içtihatları gereği fazla mesai alacağının söz konusu olamayacağını, buna rağmen davacı tarafından imzalı bordrolarda fazla mesai yapması ve genel tatillerde çalışması halinde karşılığının tahakkuk ettirilerek ödendiğini, davacının talep ettiği ücret, prim ve yıllık izin alacaklarının kullandığı avanstan mahsup edildiğini, davacının yıllık izinlerini düzenli kullandığını, kalan yıllık izinlerin iş akdinin haksız olarak feshedilmesinden dolayı son ay bordrosuna yansıtılarak ödendiğini savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının bölge müdürlüğü görevinden, bölge müdür yardımcılığı görevine geçirilmesi, sosyal hakların azalması yönünden çalışma şartlarını ağırlaştırdığı ve önceki işinden daha düşük bir statüde olduğu, İşK.md.24/II-f bendinde" ...çalışma şartları uygulanmazsa"" hükmü işçiye haklı fesih imkanı tanımakla somut olayda davacının iş akdini haklı nedenlerle feshettiği, davalı, davacının avans kullandığını, bunun maaşından kesildiğini, davacının iş akdini haksız olarak feshetmesinden dolayı kalan bakiyesinin davacının alacağı çıkması halinde takas-mahsup işleminin yapılmasını talep ettikleri, Yapılan incelemede davacının bakiye alacağı Eylül 2012 bordrosu ile 3.176,66 TL olarak belirlendiği, davalı tarafından bu ödemenin 2.200,00 TL sinin prim, 89,76 TL"sinin AGİ, 196,66 TL sinin maaş bakiyesi, 417,22 TL bakiye ücretler toplamı ve 362,78 TL iş avansı borcuna istinaden ödendiği gerekçesiyle davanın, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında davacının davalı işyerinde 13.12.2005-23.01.2007 tarihleri arasındaki ilk dönem çalışmasına ilişkin fark kıdem tazminatı alacağı olup olmadığı uyuşmazlık konusudur.
Hükme esas alınan 06.08.2013 tarihli bilirkişi raporunda, davacının ilk dönem çalışmasına ilişkin olarak davalı işveren tarafından ödenen 826,04 TL kıdem tazminatı miktarının mahsubu neticesinde 580,00 TL fark kıdem tazminatı, 05.02.2007-25.09.2012 tarihli ikinci dönem çalışmasına ilişkin olarak ise 17.081,00 TL kıdem tazminatı alacağı hesaplanmış, raporda hesaplanan birinci dönem farkının ve ikinci dönem kıdem tazminatının sonuç kısmında toplanarak gösterileceği belirtilmiştir. Ne var ki; raporun sonuç kısmında sadece ikinci dönem kıdem tazminatı alacağı olan 17.081,00 TL gösterilmiş olup, davacının birinci dönem çalışmasına ilişkin fark kıdem tazminatı alacağı olan 580,00 TL"nin gösterilmesi unutulmuş, mahkemece de hüküm altına alınmamıştır. Mahkemece davacının birinci dönem çalışmasına ilişkin olarak hesaplanan 580,00 TL fark kıdem tazminatı alacağı olduğu gözetilmeden hüküm kurulması hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davacıya iadesine, davalıdan temyiz harcı peşin alındığından yeniden alınmasına yer olmadığına, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.