Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonucunda atılı suçtan mahkumiyetine dair Kozan Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 11.05.2012 gün ve 2010/134 Esas, 2012/127 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi üzerine, Dairemizin 14.05.2014 gün ve 2013/11397 Esas, 2014/6693 Karar sayılı ilamı ile hükmün bozulması yönündeki kararı ile ilgili olarak ilk derece mahkemesince direnme kararı verilerek kurulan 13.02.2015 gün ve 2014/160 Esas, 2015/30 Karar sayılı ilamın katılanlar vekili ile sanık müdafilerince temyiz edilmesinin ardından Dairemizce gerçekleştirilen inceleme neticesinde kurulan 30.09.2015 gün ve 2015/4756 Esas, 2015/8748 sayılı Kararla Yargıtay Kanununun 15. maddesi gereğince kısmen direnme kararıyla ilgili hüküm kurulmak üzere gönderildiği Yargıtay Ceza Genel Kurulunda inceleme sırası bekleyen dosyanın 02.12.2016 günlü, 29906 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 24.11.2016 günlü, 6763 sayılı Kanunun 38. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 10. maddenin iki ve üçüncü bentlerine istinaden direnme kararıyla ilgili değerlendirme yapılmak üzere Dairemize gönderildiği anlaşılmakla yapılan incelemede gereği düşünüldü:
İlk derece mahkemesince kurulan 13.02.2015 gün ve 2014/160 Esas, 2015/30 sayılı direnme ilamında belirtilen gerekçeler yerinde görüldüğünden, sanık müdafileri ile katılanlar vekilinin yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun olan direnme hükmünün ONANMASINA, 03.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.