Mahkemesi : Bursa 4. İş Mahkemesi
Tarihi : 15/11/2013
Numarası : 2012/345-2013/907

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, iş akdinin işçilik alacaklarını talep etmesi nedeniyle haksız ve bildirimsiz olarak sona erdirildiğini öne sürerek, kıdem ve ihbar tazminatı ile hafta tatili, genel tatil, fazla çalışma ve yıllık izin ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, taleplerin zamanaşımına uğradığını, davacının şirketlerinin devamlı bir çalışanı olmadığını, davacının G.. G.. isimli işverene bağlı olarak çalışan işçi olduğunu, davacının hafta tatili ve bayram günlerinde çalışmasının mümkün olmadığını savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Mahkemece, davacının, başka bir işverenin işçisi olarak çalıştığına dair somut bir delil sunulmadığı gibi işyeri kayıtları da bu durumla çeliştiğini, G.. G.."a ait SGK kayıtlarının incelenmesinde; bu kişinin emeklilik öncesi davalı işverene ait işyerinde sigortalı olarak çalıştığı, yeminli dinlenen davacı tanıklarının; G.. G.."un davalı şirketin çalışanı olduğu yönündeki beyanları ile SGK kayıtlarının birbirini doğruladıkları bu nedenle davalı tarafın; davacının, G.. G.. isimli işverene bağlı olarak çalışan bir işçi olduğu yönündeki savunmalarına itibar edilmediği, davacının, iş akdinin davalı tarafından haksız olarak feshedildiğini, iddia ettiği, davalı tarafın, davacının iş akdinin feshine ilişkin bir beyanda bulunmadığı ancak sunduğu 27.06.2011 tarihli yazıda; "demir işlerinin bitimi nedeniyle davacıya temizlik işinde çalışma teklif edildiği, davacının da bu teklifi beğenmediği" şeklinde haklı fesih ve istifadan bahsedildiğinin görüldüğü, her ne kadar davalı tanığı; "işin bitmesi üzerine kendilerine temizlik işinin teklif edildiğini, bu teklifi kabul etmemeleri üzerine haklarının ödendiğini" şeklinde beyanda bulunmuşsa da, davalı tarafça ödemelere ilişkin herhangi bir ödeme belgesi, kayıt yada belgenin sunulmadığı, davalı işverenin, davacının iş akdini haklı nedenle sona erdirdiğini ispat edemediği, yine davalı işverence davacının yıllık izinlerini kullandığı veya ücretinin ödendiği iddia ve ispat edilemediği, davacının kullanmadığı 14 gün yıllık izninin bulunduğu, davacının fazla çalışmaya ilişkin iddialarını ispatlayamadığı, davacının davalı işyerinde çalıştığı dönemde; ayda 1 hafta tatilinde ve yine ulusal bayram ve genel tatil günlerinde çalıştığı gerekçeleriyle davanın, kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Davacı aylık net 1.092,75 TL ücret ve yemek yardımı ile servis yardımı alarak çalıştığını iddia etmiştir. Davalı, davacının asgari ücret aldığını savunmuştur. Hükme esas alınan bilirkişi raporunda emsal ücret ve tanık beyanları gözönünde tutularak davacının günlük net 39,75 TL ücretle çalıştığı bir başka deyişle 30 günlük ücret alacağının net 1.192,5 TL olduğu kabul edilmiş ve mahkemece de rapor doğrultusunda hüküm kurulmuştur.
Davacı aylık net 1.092,75 TL ücret aldığını beyan etmesine karşın, mahkemece davacının aylık net 1.192,5 TL aldığını kabul ederek hesaplama yapan bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulması 6100 sayılı HMK’nun 26.maddesindeki taleple bağlılık ilkesine aykırı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.