Yargıtay 7. Hukuk Dairesi 2014/1875 Esas 2014/9403 Karar Sayılı İlamı

Mahkemesi : Adana 2. İş Mahkemesi
Tarihi : 29/11/2013
Numarası : 2012/727-2013/473

Taraflar arasında görülen dava sonucunda verilen hükmün, Yargıtay"ca incelenmesi davalı tarafından istenilmekle, temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşılmakla, dosya incelendi, gereği görüşüldü:
1-Dosyadaki yazılara, hükmün Dairemizce de benimsenmiş bulunan yasal ve hukuksal gerekçeleriyle dayandığı maddi delillere ve özellikle bu delillerin takdirinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davalının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazlarının reddine.
2-Davacı, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak sona erdirildiğini, davalı TCDD "nin üst işveren, dava dışı şirketlerin ise alt işveren olduğunu öne sürerek kıdem ve ihbar tazminatı ile yıllık izin ücreti, fazla çalışma, hafta tatili ve genel tatil ücreti alacaklarının tahsilini talep etmiştir.
Davalı, davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, davacının davalı TCDD Bölge Müdürlüğünün taşeron şirketine bağlı olarak çalışmaya başladığı, asıl işveren olan TCDD" nin asıl işveren sıfatı ile alt iş veren ile birlikte sorumlu olduğu, iş akdinin haksız ve bildirimsiz olarak feshedildiği gerekçeleriyle davanın, kismen kabulüne karar verilmiştir.
Taraflar arasında fazla çalışma yapılıp yapılmadığı ve hafta tatili ve genel tatil günlerinde çalışılıp çalışılmadığı hususlarında uyuşmazlık bulunmaktadır.
Hükme esas alınan bilirkişi raporunda tanık anlatımlarına itibar edilerek davacının çalışma süresi boyunca haftanın 7 günü 08.00-20.00 veya 20.00-08.00 arası, günlük 1.5 saat ara dinlenme ile haftada 18 saat fazla çalışma yaptığı, tüm genel tatil günlerinde ve hafta tatili gününde çalıştığı kabul edilerek hesaplama yapılmış, mahkemece bilirkişi raporuna itibar edilerek hüküm kurulmuştur.
Dairemizden onanarak geçen 2014/188 Esas sayılı dava dosyasının davacısı farklı olmakla birlikte davalı işyeri aynıdır. Emsal dosyada da davacı, hemzemin geçit bekçisi olarak çalışmıştır. Ne var ki, emsal dava dosyasında, tanık anlatımlarına göre davacı 12 saat çalışıp 24 saat dinlenmektedir. Bilirkişi ise raporunda 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme esasına göre ayda 19.5 saat fazla çalışma yapılmış olduğunu, genel tatil günlerinin yarısında çalışıldığını ve hafta tatili ücret alacağının ise bulunmadığını kabul ederek hesaplama yapmıştır.
Davacılar aynı işi yapmalarına karşın eldeki dava dosyasında, davacının günde 12 saat çalıştığı sonucuna ulaşılmakla birlikte 24 saat dinlenmesi olup olmadığı tanık beyanlarından anlaşılamamaktadır.
Hal böyle olunca; Mahkemece yapılması gerekli iş, dosyada dinlenen tanıkları yeniden çağırarak, davacının çalışma ve dinlenme saatlerini netleştirmek, davacının emsal dava dosyasında olduğu gibi 12 saat çalışıp 24 saat dinlenme esasına göre çalıştığının anlaşılması halinde hafta tatili ücreti alacak talebinin reddine karar vererek genel tatil ve fazla çalışma ücreti alacaklarını bu çalışma saatlerine göre hesaplatıp hüküm altına almaktır. Bu husus gözetilmeden yazılı şekilde karar verilmesi hatalı olup bozma nedenidir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenle BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde davalıya iadesine, 28.04.2014 gününde oybirliğiyle karar verildi.