Kasten öldürme - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2016/5572 Esas 2017/10 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten öldürme
HÜKÜM : TCK.nun 81, 29, 62, 53. maddeleri uyarınca 11 yıl 8 ay hapis cezası.

TÜRK MİLLETİ ADINA

Sanıktan tahsiline karar verilen yargılama gideri miktarının hükme esas teşkil eden kısa kararda gösterilmemesi sonradan tamamlanabilir eksiklik olarak görülmüştür.
Katılanların yetkisi olmadığından; bir kısım katılanlar vekillinin duruşmalı inceleme talebinin CMUK.nun 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanık müdafiinin yasal süresinden sonra bulunduğu duruşmalı inceleme isteminin CMUK.nun 318. maddesi uyarınca REDDİNE karar verilmiştir.
Sanığın hükmün onaylanması isteğini içeren 14/07/2016 tarihli dilekçesi, müdafiinin temyiz isteğinden önce verilmiş olup, bu tarih itibariyle gerçekleşmiş bir temyiz isteği bulunmadığından, temyiz isteğinden vazgeçme niteliğinde olmayıp, yasa yolu başvurusundan feragat niteliğinde olduğu ve bu talebin 5271 sayılı CMK.nun 266. maddesinin açık hükmü uyarınca sanık müdafiinin 18/07/2016 tarihli dilekçe ile süresinde yaptığı temyiz başvurusu üzerine, temyiz incelemesi yapılmasına engel oluşturmayacağı anlaşıldığından, sanık hakkında mahkumiyete ilişkin kurulan hükmün sanık müdafii ile katılanlar vekilinin temyizleri üzerine incelenmesinde;
Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ...’ın maktul ...’i kasten öldürme suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, takdire ve tahrike ilişkin cezayı azaltıcı sebeplerin niteliği takdir kılınmış, savunmaları inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, incelenen dosyaya göre bozma üzerine verilen hükümde eleştiri ve düzeltme nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmemiş olduğundan, sanık ... müdafiinin; eksik incelemeye, meşru müdafaa koşullarının bulunduğuna, haksız tahrik indiriminin az olduğuna, katılanlar vekilinin; haksız tahrik indiriminin uygulanmaması gerektiğine yönelen ve yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddiyle,
Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 tarih, 2014/140 esas ve 2015/85 sayılı kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin iptal edilen bölümleri nazara alındığında, mahkemenin bu madde ile yaptığı uygulama kanuna aykırı ise de, bu husus yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, CMUK"nun 322. maddesinin tanıdığı yetkiye dayanılarak hüküm fıkrasının mahsus bölümünde yer alan TCK"nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün "Anayasa Mahkemesinin iptal kararındaki hususlar gözetilerek TCK"nın 53/1-2-3. maddelerinin tatbikine" şeklinde değiştirilmesine karar verilmek suretiyle DÜZELTİLEN hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, hükmolunan cezanın miktarı itibariyle sanık müdafiinin tahliye talebinin REDDİNE, 16/01/2017 gününde oybirliği ile karar verildi.