Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/4960 Esas 2018/65 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/4960
Karar No: 2018/65
Karar Tarihi: 15.01.2018

Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2017/4960 Esas 2018/65 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık ile mağdur arasında trafikte yaşanan tartışma sonrası çıkan kavgada, sanık kimliği belirlenemeyen arkadaşları ile birlikte mağduru yaraladığı için mahkum edilmiştir. Sanığın adli sicil kaydında tekerrüre esas sabıkası bulunmamasına rağmen hapis cezası adli para cezasına çevrilmiştir. Ancak, 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi gereğince adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine dair düzenleme yapıldığı ve bu düzenleme uyarınca hükmün DÜZELTİLMESİNE karar verilmiştir.
Kanun maddeleri:
- TCK'nin 50/1.a maddesi: Hapis cezasının adli para cezasına çevrilmesine ilişkin düzenleme
- 6545 sayılı Kanun'un 81. maddesi: Adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine ilişkin düzenleme
- 5275 sayılı Kanun'un 106/3. maddesi: Adli para cezasının ödenmemesi durumunda hapse çevrileceğine ilişkin düzenleme

3. Ceza Dairesi 2017/4960 E. , 2018/65 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü;
Sanık ile mağdur arasında, trafikte yaşanan tartışma sonrası, sanık ile mağdurun karşılıklı olarak kavga ettikleri ve sanığın kimliği belirlenemeyen arkadaşları ile birlikte mağduru yaraladığı olayda, mahkemece yapılan değerlendirme de, usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmadığından tebliğnamenin bozma istemli görüşüne iştirak edilmemiştir.
Sanığın adli sicil kaydında, tekerrüre esas sabıkası bulunduğu gözetilmeden, hapis cezasının TCK"nin 50/1.a maddesine göre adli para cezasına çevrilmesi, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yerinde görülmeyen diğer temyiz itirazlarının reddine, ancak;
28/06/2014 tarihinde Resmi Gazete"de yayınlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanun’un 81. maddesi ile 5275 sayılı Kanun’un 106/3. maddesinde; “Hükümlü, tebliğ olunan ödeme emri üzerine belli süre içinde adli para cezasını ödemezse, Cumhuriyet savcısının kararı ile ödenmeyen kısma karşılık gelen gün miktarı hapis cezasına çevrilerek, hükümlünün iki saat çalışması karşılığı bir gün olmak üzere kamuya yararlı bir işte çalıştırılmasına karar verilir. Günlük çalışma süresi, en az iki saat ve en fazla sekiz saat olacak şekilde denetimli serbestlik müdürlüğünce belirlenir. Hükümlünün hakkında hazırlanan programa ve denetimli serbestlik görevlilerinin bu kapsamdaki uyarı ve önerilerine uymaması hâlinde, çalıştığı günler hapis cezasından mahsup edilerek kalan kısmın tamamı açık ceza infaz kurumunda yerine getirilir.” şeklindeki düzenlemeye aykırı olarak, hükümde infaz yetkisini kısıtlayacak şekilde verilen adli para cezasının ödememesi durumunda hapse çevrileceğine karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebeplerden 6723 sayılı Kanunun 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden CMUK"un 322. maddesi gereğince, hükmün TCK"nin 52/4. maddesinin uygulandığı paragrafından "...ve ödenmeyen adli para cezasının 5237 S. TCK’nun 52. maddesinin (4). fıkrası uyarınca ve 5275 sayılı Ceza ve Güvenlik Tedbirlerinin İnfazı Hakkında Kanunun 106. maddesinin (3). fıkrası gereğince hapse çevrileceğinin sanığa ihtar edilmesine (EDİLDİ)" cümlesinin çıkartılarak hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 15/01/2018 gününde oy birliğiyle karar verildi.