Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4543 Esas 2019/16700 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/4543
Karar No: 2019/16700
Karar Tarihi: 30.10.2019

Hırsızlık - işyeri dokunulmazlığını bozma - mala zarar verme - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/4543 Esas 2019/16700 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan 3.000 TL adli para cezasına mahkumiyet hükmünün temyiz edilemeyeceğine karar verdi ve müdafilerin temyiz istemlerini reddetti. Hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından ise çocuklar hakkında tayin edilen cezalarda indirim yapılarak 2 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına karar verildi. Karar, temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin onanmasına karar verildi. 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 142/2-h, 143 ve 31/2. maddeleri, 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun'un geçici 2. maddesi kararın gerekçelendirmesinde yer aldı.

2. Ceza Dairesi 2019/4543 E. , 2019/16700 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :... Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
1) Suça sürüklenen çocuklar hakkında mala zarar verme suçundan kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
14/04/2011 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak aynı gün yürürlüğe giren 31/03/2011 tarihli ve 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu"nun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanun"a eklenen geçici 2. maddesi gereğince doğrudan hükmolunan 3.000,00 TL dahil adli para cezasına mahkûmiyet hükmünün temyizi mümkün olmadığından suça sürüklenen çocuklar müdafilerinin temyiz istemlerinin 1412 sayılı CMUK"nın 317. maddesi gereğince istem gibi REDDİNE,
2) Suça sürüklenen çocuklar hakkında hırsızlık ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlere yönelik temyiz istemlerinin incelenmesinde,
Suça sürüklenen ... ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükümde 5237 sayılı TCK"nın 142/2-h, 143, 31/2. maddeleri uyarınca belirlenen 3 yıl 9 ay hapis cezasından aynı Kanun"un 62. maddesi uyarınca 1/6 oranında indirim yapılırken, 3 yıl 1 ay 15 gün hapis yerine 2 yıl 10 ay 15 gün hapis cezasına karar verilmesi suretiyle eksik ceza tayini, aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA, 30.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verilmiştir.