MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
İskenderun 4. Asliye Ceza Mahkemesinin 15.11.2012 tarih ve 2011/20 E-2012/462 K sayılı kararı ile sanık hakkında hırsızlık suçundan hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği, kararın 07.01.2013 tarihinde kesinleşmesinin ardından denetim süresi içinde 05.08.2014 tarihinde ‘‘hırsızlık’’ suçunu işlediği ve bu suçtan yapılan kovuşturma sonucunda İskenderun 7. Asliye Ceza Mahkemesinin 25.02.2015 tarihli 2014/792 E-2015/319 K sayılı kararıyla TCK’nın 141/1, 62/1 maddeleri gereğince 1 yıl 3 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına karar verilerek, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına dair kararın açıklanması için ihbarda bulunulması sonucu önceki hükmün açıklandığı anlaşılmakla, hükmün açıklanmasına esas alınan mahkumiyetin karar tarihinden sonra CMK"nın 253. maddesinde 6763 sayılı Kanunla yapılan değişiklik ile uzlaştırma kapsamına alındığı ve 02.02.2018 tarihli ek karar ile uzlaşma neticesinde düştüğü, sanığın güncel adli sicil kaydının incelenmesinde deneme süresi içinde 22.08.2014 tarihinde işlediği TCK’nın 142/2-h, 62. maddelerine uyan suça istinaden İskenderun 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 26.11.2014 tarih ve 2014/846 E-2014/181 K sayılı 19.12.2014 tarihinde kesinleşen ilamı nedeniyle hükmün açıklanması koşulları oluştuğundan, hükmün açıklanmasını gerektirmeyen karar nedeniyle hükmün açıklanmış olması sonuca etkili görülmeyerek yapılan incelemede;
5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 karar sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın annesi olan tanık ...’ın 01.04.2011 tarihinde savcılıktaki ifadesinde sanığın suça konu telefonun sim kartını kendisine iade etmesinin ardından kendisinin de sim kartı müştekiye iade ettiğini ve telefonun parasını müştekiye ödediğini, müştekinin 06.05.2011 tarihinde savcılık ifadesinde olayla ilgili zararının karşılanmadığını davacı ve şikayetçi olduğunu, 08.12.2011 tarihli oturumda çalınan telefonunun iade edilmediğini, sanığın annesi tarafından kendisine suça konu sim kartının iade edildiğini ve 50,00 TL para verildiğini zarar talebi olmadığını, 07.09.2012 tarihli oturumda ise kısmi iade nedeniyle yapılacak ceza indirimine rızası olduğunu beyan ettiğinin anlaşılması karşısında sim kartının ne zaman iade edildiği ve 50,00 TL paranın hangi tarihte kendisine ödendiğinin müştekiden sorularak sonucuna göre sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 168/1-4 veya 168/2-4 maddesinin uygulanması gerektiği gözetilmeden “kovuşturma aşamasında zararın karşılandığı” denilmek suretiyle eksik araştırma sonucu sanık hakkında TCK’nın 168/2-4 maddesinin uygulanmasına karar verilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu sebepten dolayı isteme aykırı olarak BOZULMASINA, 30.10.2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.