MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
I- Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından kurulan hükümlere yönelik yapılan temyiz itirazlarının incelenmesinde;
Sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükümde, uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nın 116/4. maddesi yerine aynı Kanun"un 116/2-4 maddesi olarak gösterilmesi mahallinde düzeltilmesi mümkün yazım hatası kabul edilmiş; sanığın adli sicil kaydında yer alan İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/11/2007 gün ve 2007/512 Esas - 2007/807 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas olduğu gözetilmeden sanık hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma ve mala zarar verme suçlarından 5237 sayılı TCK"nın 58. maddesinin uygulanmaması aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükümlerin istem gibi ONANMASINA,
II- Sanık hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik yapılan temyiz itirazlarına gelince;
Ek savunma hakkı verilmeden sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 58. maddesi uygulanmış ise de, sanığın duruşmada okunan adli sicil kaydının kendisine ait olduğunu beyan etmesi karşısında, tebliğnamedeki 1 nolu bozma düşüncesine iştirak edilmemiş, olay günü mağdura ait işyerinden hırsızlık yapıldığının ihbar edilip verilen eşgal bilgisi üzerine kolluk tarafından yapılan araştırmada sanığın işyerinden çaldığı bisikletle seyir halinde yakalandığı ve bisikletin sağlam şekilde mağdura teslim edildiği olayda, hırsızlık suçuna konu bisikletin sağlam bir şekilde mağdura teslim edildiği ve mağdurun bisikletle ilgili zararının bulunmadığı gözetilmeden mahkemece “sanık yargılama aşamasında etkin pişmanlık gösterdiğinden ve müştekice muvafakat edildiğinden “ bahisle sanık hakkında koşulları bulunmayan 5237 sayılı TCK’nın 168/2. maddesinin uygulanarak eksik ceza tayini aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamış, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan tekerrüre esas ilamlardan, en ağırı olan İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/11/2007 gün ve 2007/512 Esas - 2007/807 Karar sayılı ilamının tekerrüre esas alınması gerekirken, infazdan itibaren 3 yıllık tekerrür süresinin geçmesi nedeniyle tekerrüre esas olmayan birden fazla ilamın tekerrüre esas alınması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık ve müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Kanun"un 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hüküm fıkrasından TCK’nın 58. maddesinin uygulanmasına ilişkin pragrafın çıkarılması ve yerine sanık hakkında İzmir 17. Asliye Ceza Mahkemesinin 22/11/2007 gün ve 2007/512 Esas - 2007/807 Karar sayılı ilamındaki hırsızlık suçundan verilen 1 yıl 3 ay 16 gün hapis cezasının tekerrüre esas alınarak sanık hakkında mükerrirlere özgü infaz rejiminin ve infazdan sonra denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasına karar verilmesi suretiyle sair yönleri usul ve yasaya uygun olan hükmün isteme aykırı olarak DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 30/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.