Sanık ... hakkında beden veya ruh sağlığını bozacak şekilde çocuğun basit cinsel istismarı suçundan bozma üzerine yapılan yargılama sonunda, çocuğun basit cinsel istismarı suçundan mahkumiyetine dair Denizli 3. Ağır Ceza Mahkemesinden verilen 08.10.2015 gün ve 2015/197 Esas, 2015/354 Karar sayılı hükmün sanık müdafii tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 07.06.2016 gün ve 2016/3164 Esas, 2016/5633 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onama yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 15.03.2017 gün ve 2017/9485 sayılı itiraznamesi ile 6352 sayılı Kanunu 99. maddesi ile eklenen 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle incelendi.
Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının itirazı yerinde görüldüğünden, İTİRAZIN KABULÜNE, Dairemizin 07.06.2016 gün ve 2016/3164 Esas, 2016/5633 Karar sayılı düzeltilerek onama kararının 6352 sayılı Kanununun 99. maddesiyle 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesine eklenen 2 ve 3. fıkraları uyarınca KALDIRILMASINA karar verildikten sonra gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Dairemizin 12.05.2015 gün ve 2013/7869 Esas, 2015/6329 Karar sayılı ilamı ile bozulan ilk derece mahkemesinin 27.03.2012 gün ve 2009/371 Esas, 2012/73 Karar sayılı hükümde sanık hakkında ikinci kez tekerrür hükümlerinin uygulanmasına yer verilmeyip anılan hükmün sanık müdafii tarafından temyiz edilmesi nedeniyle bu hususun sanık lehine kazanılmış hak teşkil ettiği gözetilmeden, bozma sonrası kurulan yeni hükümde sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik uygulamasına karar verilmesi suretiyle 1412 sayılı CMUK"nın 326/son. maddesine aykırı davranılması,
Hükümden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Kanuna aykırı, sanık müdafiin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümde yer alan TCK"nın 53. maddesi ile sanık hakkında ikinci kez mükerrirlik uygulanmasına ilişkin bölümlerin çıkartılarak yerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 03.05.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.