Yargıtay 21. Hukuk Dairesi 2016/17138 Esas 2017/8138 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :İş Mahkemesi
Davacı, davalılardan işverenlere ait işyerinde geçen çalışmalarının tespitine karar verilmesini istemiştir.
Mahkeme ilamında belirtildiği şekilde, isteğin kısmen kabulüne karar vermiştir.
Hükmün davalılardan Kurum vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine temyiz isteğinin süresinde olduğu anlaşıldıktan sonra düzenlenen raporla dosyadaki kağıtlar okundu, işin gereği düşünüldü ve aşağıdaki karar verildi.

K A R A R


Dava; davacının davalı işverenlere ait işyerinde 25.12.1996 – 29.07.2006 tarihleri arasında geçen ve davalı Kurum"a bildirilmeyen çalışmalarının tespiti istemine ilişkindir.
Mahkemece; davalılar ..., Duran Kömet ve ... hakkında açılan davanın reddine, davalı Kurum ve .... hakkında açılan davanın kısmen kabulüyle, davacının 14.12.2001 – 31.12.2002 tarihleri arasında davalı şirkette sürekli asgari ücretle çalıştığının tespitine dair verilen ilk karar Dairemizin 02.05.2012 Tarih ve 2010/12292 E, 2012/7073 K sayılı kararında eksik inceleme yapıldığı belirtilerek bozulmuş, bozma kararına uyan mahkemece son olarak; davalı ..., Duran Kömet ve ... aleyhine açılan davanın reddine, davalı ...... ve davalı Kurum aleyhine açılan davanın kısmen kabulüne, dava dışı ..."ın hizmet cetvelinde davacının 13.07.2000 tarihinde girişle 2000/2 döneminde 77 gün, 2000/3 döneminde 120 gün, 2001/1 döneminde 120 gün, 2001/3 döneminde 120 gün ve 2002/1-2-3 dönemlerinde 120"şer gün bildirimlerinin davacıya aidiyetine ve Kurum kayıtlarının buna göre düzeltilmesine karar verilmiştir.
6100 sayılı HMK"nın 297/son maddesindeki; “ Hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir ” hükmü gereğince hüküm fıkrasının infaza elverişli ve açık olması gerekmektedir.
Somut olayda ise; hükmün 2 numaralı bendinde davalı şirket ve davalı Kurum hakkında açılan davanın kısmen kabulüne karar verildiğinin ve gerekçede de davacının bilirkişi raporunda tespit edilen dönemlerde davalı şirkette çalıştığının anlaşıldığının belirtildiği, ancak Dairemizin anılan bozma kararından sonra düzenlenen bilirkişi raporunda davacının çalışma süresine yönelik bir tespit bulunmadığı, hüküm fıkrasının 2 numaralı bendinde de tespit edilen bir süre bulunmadığı, bu itibarla hükmün infaza elverişli olmadığı anlaşılmaktadır.
Mahkemece verilen kararda, davacının hangi tarihler arasında davalı şirkette çalıştığının kabul edildiği belirtilmediğinden yazılı şekilde hüküm kurulması usul ve yasaya aykırı olup bozma nedenidir.
O halde davalı Kurum vekilinin bu yönü amaçlayan temyiz itirazları kabul edilmeli ve hüküm bozulmalıdır.
SONUÇ: Hükmün yukarıda açıklanan nedenlerle BOZULMASINA, 23.10.2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.