MAHKEMESİ : Marmaris 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 07/11/2013
NUMARASI : 2001/11-2013/645

Davacı M.. Ş.. vekili Avukat Ayşe tarafından, davalılar Ş.. T.. vdl aleyhine 09/01/2001 gününde verilen dilekçe ile kurum zararı nedeniyle alacak istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 07/11/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacı vekili ile davalılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçelerinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
Dava, kurum zararına dayalı alacak istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kabulüne karar verilmiş; hüküm, taraflarca temyiz edilmiştir.
Davacı, Marmaris Orman İşletme Müdürlüğü"nde 1999 yılında verilen orman yangınlarını önleme ve yangınla mücadele ödenekleri ile ilgili muhasebe servisinde yapılan soruşturma neticesinde davalıların toplam 17.065,328 TL"yi zimmetlerine geçirdiklerinin tespit edildiğini, davalıların hakkındaki ceza dosyasının devam ettiğini, 21/12/2000 tarihinde davalılardan H.. A.. ve Ş.. T.."nun ayrı ayrı 4.900 TL olmak üzere toplam 9.800 TL"yi idare hesabına yatırdıklarını belirterek bakiye 7.265,328 TL"nin tahsilini istemiştir.
Davalılar, ceza davasının neticesinin beklenmesi gerektiğini, idarenin bir zararının bulunmadığını belirterek davanın reddine karar verilmesini savunmuşlardır.
Mahkemece, alınan son bilirkişi raporu doğrultusunda davanın kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından, dava konusu olayla ilgili ceza yargılamasında Muğla 1. Ağır Ceza Mahkemesi"nin 2007/151 Esas, 2008/123 Karar sayılı ilamıyla davalılardan H.. A.. ve Ş.. T.."nun zimmet suçundan mahkumiyetlerine, davalılardan Selahatttin eyleminin ise; görevi kötüye kullanma suçunu oluşturduğu kabul edilerek onun yönünden davanın zamanaşımı nedeniyle düşmesine karar verildiği, hükmün Yargıtay denetiminden geçerek kesinleştiği anlaşılmaktadır.
6098 sayılı TBK 74 (818 BK 53) maddesi gereğince, kural olarak, ceza mahkemesince verilen beraat kararları hukuk hakimini bağlamaz ise de; verilecek mahkumiyet kararı ve belirlenen maddi olgular hukuk hakimi yönünden bağlayıcıdır. Ceza Mahkemesi"nin kesinleşen kararında, davalıların savunmalarında belirttikleri üzere, kurum için alınan bilgisayar ve program için harcanan miktar yönünden faydalanma olgusunun gerçekleşmediği ve davalıların toplam 9.800 TL tutarı parayı zimmetlerine geçirdikleri kabul edilmiştir. Ceza Mahkemesi tarafından belirlenen bilgisayar ve program bedelleri yönünden kurum zararı bulunmadığı yönündeki olgu, hukuk mahkemesini bağlayıcı niteliktedir. Zimmete geçirilen tutarın ise; dava açılmadan önce bir kısım davalılar tarafından ödendiği anlaşılmaktadır. Şu durumda, davacı idarenin davalılardan isteyebileceği bir alacak bulunmamaktadır. Mahkemece açıklanan olgular gözetilerek istemin reddine karar verilmesi gerekirken, kabulü doğru görülmemiş ve bu yön bozmayı gerektirmiştir.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda gösterilen nedenle davalılar yararına BOZULMASINA, bozma nedenine göre tarafların diğer temyiz itirazlarının şimdilik incelenmesine yer olmadığına ve davalılardan peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.