İftira - tehdit - hakaret - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/3918 Esas 2014/11478 Karar Sayılı İlamı

9. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/3918
Karar No: 2014/11478
Karar Tarihi: 12.11.2014

İftira - tehdit - hakaret - Yargıtay 9. Ceza Dairesi 2014/3918 Esas 2014/11478 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen 2014/3918 E. ve 2014/11478 K. sayılı kararda, bir kişinin iftira, tehdit ve hakaret suçlarından mahkum edildiği belirtilmiştir. Mahkeme, sanığın maddi vakalara dayanarak yaptığı müracatının Anayasa'nın 74. maddesi ile güvence altına alınan \"anayasal dilekçe-şikayet hakkı\" kapsamında değerlendirilmesi gerektiğini ancak iddialarını ispat edemediği için iftira suçuyla suçlu bulunduğunu belirtmiştir. Sanık ve katılanın adli para cezası talepleri reddedilmiştir. Kararda, Tebligat Kanunu'nun 62. maddesi ile Türk Ceza Kanunu'nun 53., 58., 62., 106/1-2., 125/1 ve 267/1 maddeleri hükümlerine atıf yapılmıştır.

9. Ceza Dairesi 2014/3918 E. , 2014/11478 K.

"İçtihat Metni"

Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : İftira, tehdit, hakaret
Hüküm : TCK"nın 125/1, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
TCK"nın 106/1-2. cümle, 62. maddeleri uyarınca mahkumiyet
TCK"nın 267/1, 62, 58, 53. maddeleri uyarınca mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
1- Tehdit ve hakaret suçlarından hükmolunan adli para cezalarının miktarı ve 6217 sayılı Kanunun 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 2. maddesindeki temyiz sınırı karşısında hükümlerin kesin olması nedeniyle sanık ve katılanın temyiz talebinin CMUK"nın 317. maddesi gereğince REDDİNE,
2- İftira suçundan kurulan hükme yönelik temyize gelince;
Sanığın maddi vakalara dayanarak yaptığı müracatının Anayasa"nın 74. maddesi ile garanti altına alınan "anayasal dilekçe-şikayet hakkı"nın kullanımı kapsamında değerlendirilmesi gerektiği, iddialarını ispat edememesinin iftira suçunun kanıtı sayılamayacağı gözetilmeden yüklenen suçtan beraati yerine yazılı şekilde mahkumiyetine karar verilmesi,
Kanuna aykırı, katılan ve sanığın temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükmün bu sebepten dolayı BOZULMASINA, 12.11.2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.