Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/20047 Esas 2019/7110 Karar Sayılı İlamı

17. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/20047
Karar No: 2019/7110
Karar Tarihi: 30.05.2019

Yargıtay 17. Hukuk Dairesi 2016/20047 Esas 2019/7110 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Hukuk Mahkemesi'nde görülen bir tazminat davası sonucunda, davacının poliçesi ile sigortalı dairede meydana gelen hasar için davalıdan tazminat talep ettiği ancak mahkemece davanın görev yönünden reddedildiği belirtilmiştir. Temyiz eden davacının talebi reddedilerek hüküm kesinlik kazanmıştır. Kararın temyiz edilebilmesi için ödenen harcın geri verileceği kararına varılmıştır.
Kararda bahsedilen kanun maddesi, 6100 sayılı Hukuk Muhakemeleri Kanunu'nun geçici 3/2 maddesi ile 1086 sayılı Türk Medeni Kanunu'nun 427. maddesidir. Bu maddeye göre kesinlik sınırı 2.190,00 TL olarak belirlenmiştir.

17. Hukuk Dairesi 2016/20047 E. , 2019/7110 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Hukuk Mahkemesi

Taraflar arasındaki tazminat davasının yapılan yargılaması sonunda; kararda yazılı nedenlerden dolayı dava dilekçesinin görev yönünden reddine dair verilen hükmün süresi içinde davacı vekili tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi, gereği düşünüldü:

-K A R A R-

Davacı vekili, müvekkiline işyeri sigorta poliçesi ile sigortalı dairede, binaya ait rögarda davalı tarafından yapılan kazı çalışması sırasında temiz su borusunun patlaması sonucu hasar meydana geldiğini, müvekkilinin sigortalısına toplam 2.160,00 TL sigorta tazminatı ödediğini beyanla, fazlaya dair hakları saklı kalmak kaydı ile ödenen 2.160,00 TL hasar bedelinin 27/04/2015 ödeme tarihinden işleyecek yasal faiziyle davalıdan tahsilini talep etmiştir.
Davalı davanın reddini savunmuştur.
Mahkemece, toplanan deliller ve tüm dosya kapsamına göre, davalı yanın sıfatı ve yapılan iş (dayanılan maddi olgu) gözetilerek taraflar arasındaki temel ilişkinin hizmet kusuruna bağlı tazminat davası olduğu anlaşılmakla dava dilekçesinin görev yönünden (yargı yolu uyuşmazlığı) reddine karar verilmiş; hüküm davacı vekili tarafından temyiz edilmiştir.
6100 sayılı HMK geçici 3/2 maddesi delaletiyle 1086 sayılı HUMK 427. maddesinde öngörülen kesinlik sınırı 01.01.2016 tarihinden itibaren 2.190,00 TL’ye çıkarılmıştır.
Davacı ödediği 2.160,00 TL tazminatın rücuen tahsilini talep etmiş, mahkemece dava dilekçesinin görev yönünden (yargı yolu uyuşmazlığı) reddine hükmedilmiştir.
Temyize konu karar anılan yasanın yürürlüğünden sonra verildiğinden temyiz eden davacı bakımından kesin niteliktedir. Kesin olan kararların temyiz istemleri hakkında mahkemece bir karar verilebileceği gibi, 01.06.1990 gün 3/4 sayılı İçtihadı Birleştirme Kararı uyarınca Yargıtay’ca da temyiz isteminin reddine karar verilebilir.
SONUÇ:Yukarıda açıklanan nedenlerle davacı vekilinin temyiz dilekçesinin hükmün kesin olması nedeniyle REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde temyiz eden davacıya geri verilmesine, 30/05/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.