MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
HÜKÜM : Sanık hakkında 2005, 2006, 2007 takvim yıllarında işlenen suç hakkında; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına
Sanık hakkında 2008 takvim yılında işlenen suç hakkında; mahkumiyet

Katılan Hazine vekilinin 08/04/2013 tarihli dilekçe ile beraat eden sanıklar aleyhinde yapmış olduğu temyiz isteminden 18/04/2013 havale tarihli dilekçe ile vazgeçtiği; hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına ilişkin kararların 5560 sayılı Kanunla değişik 5271 sayılı CMK"nın 231/12. maddesi uyarınca temyizinin mümkün olmayıp, itiraza tabi olduğu ve itiraz merciince bu hususta karar verildiği anlaşılmakla; sanık müdafiinin temyiz isteminin 2008 takvim yılında sahte fatura düzenleme suçundan verilen mahkumiyet hükmüne ilişkin olduğu kabul edilerek ve sanığın vaki duruşmalı inceleme isteminin, hükmolunan hapis cezası miktarına göre koşulları oluşmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi uyarınca uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 318. maddesi gereğince REDDİNE karar verilip, duruşmasız olarak yapılan incelemede:
Sanığın, sahte fatura düzenlemediğini, herşeyin ticaret kurallarına uygun olarak yapıldığını, 2009 yılı Nisan ayında işyerlerinde yangın çıktığını ve tüm defter ve belgelerin yandığını, suçlamaları kabul etmediğini savunması karşısında, suçun unsurlarının ve maddi gerçeğin kuşkuya yer vermeyecek şekilde tespiti için;
1- Sahte fatura düzenleme suçunda, suçun maddi konusunun fatura olması; 213 sayılı Vergi Usul Kanunu"nun 230. maddesinin 1. fıkrasında, faturalarda bulunması zorunlu olan bilgilerin neler olduğunun belirtilmesi, aynı Kanunun 227. maddesinin 3. fıkrasında ""Bu Kanuna göre kullanılan veya bu Kanunun Maliye ve Gümrük Bakanlığına verdiği yetkiye dayanılarak kullanma mecburiyeti getirilen belgelerin, öngörülen zorunlu bilgileri taşımaması halinde bu belgeler vergi kanunları bakımından hiç düzenlenmemiş sayılır"" hükmünün yer alması; suç konusu faturaların duruşmada incelenmediğinin anlaşılması karşısında; sanığın 2008 takvim yıllarında düzenlendiği iddia olunan faturalardan kanaat oluşturacak kadarının incelenmesi ve 213 sayılı Kanunun 230. maddesinde öngörülen zorunlu bilgileri içerip içermediğinin tespit edilmesi,
2- Faturaların zorunlu bilgileri içerdiğinin tespit edilmesi durumunda;
a)Faturaları kullandığı belirlenen mükellefler hakkında dava açılıp açılmadığını araştırılması; dava açılmış ise, dosyalarının getirtilerek incelenmesi,
b) Faturaları kullanan mükellef yetkililerinin CMK"nın 48. maddesi uyarınca çekinme hakları hatırlatılarak tanık sıfatıyla dinlenmesi; kendilerinden, sözü edilen faturaları hangi hukuki ilişkiye dayanarak kimden aldıklarının, sanığı tanıyıp tanımadıklarının sorulması,
c) Gerektiğinde, faturaların gerçek alım-satım karşılığı olup olmadığının belirlenmesi için;
Faturayı düzenleyen şirkete ait mal ve para akışını gösteren sevk ve taşıma irsaliyelerinin, teslim ve tesellüm belgelerinin, bedelinin ödendiğine ilişkin ticari teamüle uygun ve kanıtlama yeterliliği olan banka hesaplarının ve kasa mevcuduyla uyumlu geçerli belgelerin olup olmadığının araştırılması,
Sonucuna göre tüm deliller birlikte tartışılarak sanığın hukuki durumunun belirlenmesi gerekirken, eksik araştırma ve inceleme ile yazılı şekilde hüküm kurulması,
3- Kabule göre de;
Hükümden sonra 24/11/2015 tarih ve 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08/10/2015 tarihli 2014/140 esas ve 2015/85 karar sayılı kararı ile, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı hükümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, bu maddenin uygulanması açısından, sanıkların durumunun yeniden belirlenmesinde zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu nedenlerle yerinde görülmüş olduğundan, 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi uyarınca hükmün BOZULMASINA, 05.06.2018 tarihinde oybirliği ile karar verildi.