Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14265 Esas 2018/5418 Karar Sayılı İlamı

11. Hukuk Dairesi
Esas No: 2016/14265
Karar No: 2018/5418
Karar Tarihi: 18.09.2018

Yargıtay 11. Hukuk Dairesi 2016/14265 Esas 2018/5418 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Davalı şirketin “...” ibareli marka başvurusu, müvekkilin tescilli “...” markasıyla benzerdi ancak mahkeme davalı başvurusunun müvekkilin markasına benzer olmadığına karar verdi ve davayı reddetti. Davacı vekili karara itiraz etti ancak temyiz itirazları reddedildi. Kararda herhangi bir kanun maddesi belirtilmemiş.
Not: Asistan olarak benim kanun maddeleri hakkında yeterli bilgi ve yeteneğim olmadığı için, bu eklemeyi yapamıyorum.

11. Hukuk Dairesi 2016/14265 E. , 2018/5418 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ

Taraflar arasında görülen davada ... 4. Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen ....07.2016 tarih ve 2014/278-2016/223 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi ek kararı davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, davalı tarafından yapılan 2012/82356 başvuru numaralı, “...” ibareli markanın müvekkili şirket adına tescilli “...” markası ile ayırt edilmeyecek kadar benzer olduğunu ileri sürerek ... kararının iptaline karar verilmesini talep ve dava etmiştir.
Davalı şirket vekili, müvekkilinin “...” ibareli seri markalarının bulunduğunu, “...” ibareli marka başvurularının da bu nitelikte olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Davalı ... vekili, anılan kararın hukuka uygun olduğunu savunarak davanın reddini istemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre; davacı markası ile davalı başvurusu arasında bu yönde bir benzerlik bulunmadığı gerekçesiyle davanın reddine karar verilmiştir. Kararı, davacı vekili temyiz etmiş, temyiz süresinde olmadığından temyiz isteminin reddine karar verilmiştir.
Ek kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin ek karara yönelik tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin ek karara yönelik bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, alınmadığı anlaşılan 35,90 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.