Yukarıda tarih ve numarası yazılı mahkeme kararının müddeti içinde temyizen tetkiki alacaklı tarafından istenmesi üzerine bu işle ilgili dosya mahallinden daireye gönderilmiş olmakla okundu ve gereği görüşülüp düşünüldü :
7201 Sayılı Tebligat Kanunu"nun 17.maddesinde; "Belli bir yerde devamlı olarak meslek veya sanatını icra edenler, o yerde bulunmadıkları takdirde tebliğ aynı yerdeki daimi memur veya müstahdemlerinden birine yapılacağı" öngörülmüştür.
Somut olayda borçlu adına çıkarılan ödeme emrinin, muhatabın iş yerinde bulunmama nedeni araştırılmadan, doğrudan birlikte çalışan yetkili C.E.imzasına tebliğ edildiği görülmüş olup, anılan tebliğ işlemi bu hali ile Tebligat Kanunu"nun 17.maddesine uygun olmadığından, usulsüzdür. Bu nedenle sair temyiz itirazları yerinde değil ise de;
7201 Sayılı Tebligat Kanunun 32. maddesi gereğince tebliğ usulüne aykırı yapılmış olsa bile, muhatabı tebliğe muttali olmuş ise muteber sayılacağından ve muhatabın beyan ettiği tarih, tebliğ tarihi addolunacağından mahkemece borçlu tebliğ tarihinin düzeltilmesi ile yetinilmesi gerekirken ödeme emrinin iptaline karar verilmesi isabetsizdir.
SONUÇ  : Alacaklının  temyiz itirazlarının kısmen kabulü ile mahkeme kararının yukarıda yazılı nedenlerle İİK 366 ve HUMK’nun 428. maddeleri uyarınca (BOZULMASINA), 21/03/2012 gününde oybirliğiyle karar verildi.