Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2121 Esas 2019/3933 Karar Sayılı İlamı

10. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/2121
Karar No: 2019/3933
Karar Tarihi: 17.06.2019

Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma - Yargıtay 10. Ceza Dairesi 2017/2121 Esas 2019/3933 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, uyuşturucu madde bulundurma suçundan tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması sebebiyle mahkum edildi. Adli sicil kayıtları ve UYAP'ta araştırma yapılması sonucu, sanığın daha önce aynı suçtan dolayı tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirlerinin bulunmadığı belirlendi. Bu sebeple, ilk defa doğrudan denetimli serbestlik tedbirine uygulanan sanık, yükümlülüklerini ihlal ettiği için yargılamaya devam edilerek mahkum edildi. Temyiz itirazları reddedilen sanığın mahkumiyeti onandı.
Kanun Maddeleri:
- 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK'nın 191. maddesinin 5. fıkrası: Sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmadığı durumlarda tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin uygulanamayacağı.
- 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi: Doğrudan denetimli serbestlik tedbirine uygulanan sanık, yükümlülüklerini ihlal ettiği takdirde yargılamaya devam edilerek hüküm kurulması gerektiği.
- 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrası: Denetimli serbestlik tedbirinin uygulanmasında yapılacak işlemler.

10. Ceza Dairesi 2017/2121 E. , 2019/3933 K.

"İçtihat Metni"

Mahkeme : Asliye Ceza Mahkemesi
Suç : Kullanmak için uyuşturucu madde bulundurma
Hüküm : Tedavi ve denetimli serbestlik tedbirine uyulmaması üzerine mahkûmiyet

Dosya incelendi
GEREĞİ GÖRÜŞÜLÜP DÜŞÜNÜLDÜ:
Adli sicil kayıtları ve UYAP üzerinden yapılan araştırmada, sanık hakkında, bu suç tarihinden önce, aynı suçtan dolayı açılmış başka bir dava nedeniyle verilip kesinleşmiş herhangi bir tedavi ve/veya denetimli serbestlik tedbirinin bulunmadığı anlaşıldığından, hükümden önce 28.06.2014 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6545 sayılı Kanunun 68. maddesi ile değiştirilen TCK"nın 191. maddesinin 5. fıkrasının sanık lehine uygulanma şartlarının bulunmaması nedeniyle, bu suçtan dolayı ilk olarak doğrudan tedavi ve denetimli serbestlik tedbiri uygulanan ve bu tedbirin infazı sırasında, yükümlülüklerini ihlal eden sanık hakkında yargılamaya devam olunarak hüküm kurulmuş olması, 6545 sayılı Kanunun 85. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen geçici 7. maddenin 3. fıkrasına uygun olduğundan, bu husus dikkate alınarak yapılan incelemede;
Yargılama sürecindeki işlemlerin kanuna uygun olarak yapıldığı, aşamalarda ileri sürülen iddia ve savunmaların toplanan tüm delillerle birlikte gerekçeli kararda gösterilip tartışıldığı, vicdanî kanının dosya içindeki belge ve bilgilerle uyumlu olarak kesin verilere dayandırıldığı, eylemin sanık tarafından gerçekleştirildiğinin saptandığı, eyleme uyan suç tipi ile yaptırımların doğru biçimde belirlendiği anlaşıldığından; sanığın yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 17/06/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.