Hırsızlık - iş yeri dokunulmazlığını bozma - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/12065 Esas 2019/16671 Karar Sayılı İlamı

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık, iş yeri dokunulmazlığını bozma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
O yer Cumhuriyet savcısının 04.11.2015 tarihli temyiz isteminin suça sürüklenen ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik olduğu belirlenerek yapılan incelemede;
I-Suça sürüklenen ... hakkında iş yeri dokunulmazlığını bozma suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarının incelenmesinde;
12-15 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 116/4, 31/2. maddelerinde düzenlenen iş yeri dokunulmazlığını bozma suçu için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Kanun"un 66/1-e, 66/2. maddelerine göre hesaplanan 4 yıllık asli dava zamanaşımının 09/10/2015 olan karar tarihinden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen ... müdafiinin temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma nedeni yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasa"nın 8. maddesi uyarınca halen yürürlükte bulunan, 1412 sayılı Yasa"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen ... hakkında açılan kamu davasının 5271 sayılı CMK"nın 223/8. maddesi gereğince DÜŞÜRÜLMESİNE,
II-Suça sürüklenen ... hakkında hırsızlık suçundan kurulan hükme yönelik temyiz itirazlarına gelince;
Müştekilerin beraber işlettikleri iş yerinden 200.00 TL paranın çalınması ve ilk celse suça sürüklenen çocuğun zararı karşılamak istediğini, müştekinin de zararın karşılanmasını istemediğini beyan etmesi karşısında, verilen kararda bir isabetsizlik görülmediğinden tebliğnamedeki 3 ve 4 no’lu bozma isteyen düşünceye iştirak edilmemiş, dosya içeriğine göre diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir. Ancak;
1-5237 sayılı TCK"nın 61. maddesinin 1. fıkrasına göre hakim, somut olayda; bu fıkrada yedi bent halinde sayılan hususları ve aynı Kanun"un 3. maddesinin 1.fıkrasındaki “suç işleyen kişi hakkında işlenen fiilin ağırlığıyla orantılı ceza ve güvenlik tedbirine hükmolunur” şeklindeki yasal düzenlemeleri gözönünde bulundurarak işlenen suçun kanuni tanımında öngörülen cezanın alt ve üst sınırı arasında temel cezayı belirler. Cezanın iki sınır arasında tayin ve takdiri mahkemenin yetkisi içinde ise de, hakim bu takdir hakkını adalet ve nesafet kuralları ile sınırlı olarak kullanmalıdır. Somut olayda, 12-15 yaş aralığında bulunan ve suç tarihinde sabıkasız olan suça sürüklenen ... hakkında, suçun işleniş şekli ile neticeleri gerekçe gösterilmiş ise de, suçun işleniş şekline ilişkin ağırlaştırıcı nedenlerin nelerden ibaret olduğu karar yerinde tartışılmadan adalet ve nesafet kuralları ile orantılılık ilkesine aykırı olarak alt sınırdan önemli sayılabilecek oranda uzaklaşılmak ve TCK’nın 62. maddesi gereğince de en alt orandan indirim yapılarak suça sürüklenen çocuğa fazla ceza tayin edilmesi,
2-Suç tarihi itibariyle 18 yaşından küçük olan suça sürüklenen ... hakkında TCK"nın 53/4. maddesi gereğince aynı Kanun"un 53/1. fıkrasında düzenlenen hak yoksunluklarına hükmedilemeyeceğinin gözetilmemesi,
3- Suç tarihinde 12-15 yaş grubunda olan suça sürüklenen ... hakkında ceza tayin olunurken, 5237 sayılı TCK"nın 31/2. maddesi gereğince ½ oranında indirim yapılırken uygulama maddesinin 32/2 olarak hatalı gösterilmesi,
Bozmayı gerektirmiş o yer Cumhuriyet savcısı ile suça sürüklenen ... müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu sebeplerden dolayı istem gibi BOZULMASINA, 30/10/2019 gününde oybirliğiyle karar verildi.