Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/850 Esas 2021/989 Karar Sayılı İlamı

1. Ceza Dairesi
Esas No: 2021/850
Karar No: 2021/989
Karar Tarihi: 11.02.2021

Kasten yaralama - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2021/850 Esas 2021/989 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir kasten yaralama suçu mahkumiyet kararı temyiz ediliyor. İddianamede talep edilmemesine rağmen, sanığa ek savunma hakkı tanınmadan TCK'nin 87/1-son maddesi uygulanması ve savunma hakkının kısıtlanması nedeniyle temyiz sebepleri reddediliyor. Ancak olayda ilk haksız hareketin kimden geldiği tespit edilemediği için sanık lehine haksız tahrik hükümlerinin asgari oranda uygulanıp uygulanmayacağı hükümde tartışmasız bırakılmalıdır. Bu nedenle karar bozuluyor. Kanun maddeleri ise şöyledir:
- 5271 sayılı CMK'nın 226. maddesi
- TCK'nin 87/1-son maddesi
- Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi'nin \"Adil yargılanma hakkı\" başlıklı 6.maddesi
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın \"Hak arama hürriyeti\" başlıklı 36.maddesi
- CMK'nın 193.maddesi
- 5237 sayılı TCK'nin 29. maddesi
- 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi
- 1412 sayılı CMUK'un 321. maddesi.

1. Ceza Dairesi 2021/850 E. , 2021/989 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) İddianamede talep edilmediği halde, sanığa 5271 sayılı CMK"nin 226. maddesi uyarınca ek savunma hakkı tanınmadan TCK"nin 87/1-son maddesi uygulanmak suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Pelissier ve Sassi/Fransa, No:2544/94, P. 67, Sadak ve diğerleri/Türkiye No:29900/96, 29901/96, 29902/96, 29903/96, 17.07.2001) kararlarında belirtildiği üzere sanığa Avrupa insan Hakları Sözleşmesinin "Adil yargılanma hakkı" başlıklı 6.maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasasının "Hak arama hürriyeti" başlıklı 36.maddesine ve CMK"nin 193.maddesine muhalefet edilerek savunma hakkının kısıtlanması,
2) Karşılıklı kavga şeklinde gerçekleşen olayda, ilk haksız hareketin kimden geldiği hususunda tarafların farklı beyanlarda bulunduğu, ancak ilk haksız hareketin kimden kaynaklandığının şüpheye yer bırakmayacak şekilde tespit edilemediği, aynı olayda müşteki hakkında sanığa yönelik eylemi nedeniyle hakkında hükmün açıklanmasının geri bırakılması kararı verildiği anlaşılmakla, CGK"nın 22.10.2002 tarih, 2002/4-238 Esas ve 2002/367 sayılı kararı gereğince şüpheli kalan bu husus nedeniyle sanık lehine 5237 sayılı TCK"nin 29. maddesinde düzenlenen haksız tahrik hükümlerinin asgari (1/4) oranda uygulanıp uygulanmayacağının hükümde tartışmasız bırakılması,
Bozmayı gerektirmiş, sanığın temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 11.02.2021 gününde oy birliğiyle karar verildi.