Sanık ... hakkında çocuğun nitelikli cinsel istismarı suçundan yapılan yargılama sonunda; atılı suçtan mahkûmiyetine dair İzmir 6. Ağır Ceza Mahkemesince verilen 10.05.2016 gün ve 2016/135 Esas, 2016/169 Karar sayılı re"sen de temyize tabi hükmün sanık müdafii ile katılan ... vekili tarafından temyizi üzerine, Dairemizin 18.01.2017 gün ve 2016/10250 Esas, 2017/227 Karar sayılı ilamı ile düzeltilerek onama yönündeki kararına karşı, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 16.03.2017 gün ve 14-2016/278790 sayılı itiraznamesi ile 5271 sayılı CMK"nın 308. maddesinin iki ve üçüncü fıkraları gereğince itiraz etmesi üzerine dosya Daireye gönderilmekle yapılan incelemede gereği düşünüldü:
Dairemizin 18.01.2017 gün ve 2016/10250 Esas, 2017/227 Karar sayılı düzeltilerek onama kararı usul ve kanuna uygun olup, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığı tarafından ileri sürülen itiraz nedenleri yerinde görülmediğinden Reddiyle, CMK"nın 308/2. ve 3. maddeleri uyarınca itirazın Yargıtay Ceza Genel Kurulunca incelenmesi için dosyanın Yargıtay Birinci Başkanlığına gönderilmek üzere Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 02.05.2017 tarihinde başkan vekili ... ile üye ..."in karşı oyları ve oyçokluğuyla karar verildi.

KARŞI OY:

Sanık mağdurenin babasıdır ve eylemin gerçekleştirildiğine dair mağdurenin soyut beyanı dışında delil yoktur. Mağdure kendisini rahat ifade edebilen biri olmasına rağmen dava konusu suça ilişkin beyanda bulunurken eylemleri anlatamamış, soru cevap şeklinde alınan ifadelerinde kısa, kesik ve muğlak cevaplar vermiştir. Bazen hiç cevap veremediği sorular vardır. Mağdure isnatlarla ilgili sadece bir somut olaydan bahsetmiştir, diğer olaylar genel ve muğlak kalmıştır. Somut olarak bahsedilen ve anneninde bulunduğunu ve gördüğünü söylediği olayı, anne doğrulamamıştır. Mağdurenin beyanları arasında çelişkiler vardır, mağdure eylemlerin gerçekleştiği dönemlerde evde kardeşlerinin bulunduğunu beyan etmesine karşın kardeşleri olay hakkında bilgilerinin bulunmadığını, babalarının böyle bir şey yapmayacağını beyan etmişlerdir. Mağdure, sanığın parmak soktuğunu beyan etmesine rağmen bu eylemi ayrıntılandıramadığı gibi buna ilişkin somut bulgu elde edilememiştir. Mağdure sanık baba tarafından baskı altında tutulmaktadır, mağdure bu baskıyı kabul ederek bundan kurtulmak istediğini beyan etmiştir ve anne de, babanın mağdureye baskı yaptığını kabul etmiştir. Tüm bu hususları bir bütün olarak ele alındığında mağdurenin beyanına itibar edilmesini sağlayan hiç bir kriterin mağdure beyanında bulunmadığı, beyanın tutarsız, ayrıntısız yer ve zaman bağlantısı bulunmayan, çelişkili beyanlardan ibaret olduğu, mağdurenin baskıdan kurtulmak için hareket etmiş olabileceği, bu nedenlerle mağdure beyanına itibar edilemeyeceği, elde başkaca delil bulunmaması nedeniyle şüpheden sanık yararlanır ilkesi gereğince sanığın beraatine karar verilmesi gerektiği kanaatiyle çoğunluk görüşüne katılmıyoruz.