MAHKEMESİ : Zonguldak 2. Asliye Hukuk Mahkemesi
TARİHİ : 12/12/2013
NUMARASI : 2009/20-2013/431

Davacılar N.. A.. vekili Avukat Lütfi tarafından, davalılar A.. A.. vdl aleyhine 26/01/2009 gününde verilen dilekçe ile haksız fiilden kaynaklanan ölüm nedeniyle maddi ve manevi tazminat istenmesi üzerine mahkemece yapılan yargılama sonunda; davanın kısmen kabulüne dair verilen 12/12/2013 günlü kararın Yargıtay’ca incelenmesi davacılar vekilleri tarafından süresi içinde istenilmekle temyiz dilekçesinin kabulüne karar verildikten sonra tetkik hakimi tarafından hazırlanan rapor ile dosya içerisindeki kağıtlar incelenerek gereği görüşüldü.
1-Dosyadaki yazılara, kararın dayandığı kanıtlarla yasaya uygun gerektirici nedenlere, özellikle delillerin değerlendirilmesinde bir isabetsizlik görülmemesine göre davacıların aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları reddedilmelidir.
2-Davacıların diğer temyiz itirazına gelince;
Dava, haksız fiilden kaynaklanan ölüm nedeniyle uğranılan maddi ve manevi zararın ödetilmesi istemine ilişkindir. Mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiş, hüküm; davacılar tarafından temyiz edilmiştir.
Davacılar, destekleri Atalay davalıların haksız eylemleri sonucunda hayatını kaybettiğini ileri sürerek, destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat taleplerinde bulunmuşlardır.
Davalılar, davanın reddini savunmuşlardır.
Mahkemece yapılan yargılama sonucunda, davalılardan N.. A.., D.. A.. ve M.. A.."in davacıların desteği Atalay kasten öldürme suçundan cezalandırılmalarına karar verildiği belirtilerek, bilirkişilerce hesaplanan destekten yoksun kalma tazminatı ve manevi tazminat talebinin kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Dosya kapsamından asıl ve birleşen davada maddi ve manevi tazminat talepleri hakkında olay tarihinden itibaren yasal faiz talep edilmesine rağmen, Mahkemece faize karar verilmediği anlaşılmaktadır.
Davanın dayanağı olan eylem haksız fiil niteliğinde olduğundan, olay tarihinden itibaren faiz talep edilebilir. Mahkemece, taleple bağlılık ilkesi gereği asıl ve birleşen davada kabul edilen tazminatlara olay tarihinden itibaren yasal faiz işletilmesi gerekirken, faize karar verilmemesi doğru değil ise de; bu yanılgının giderilmesi yeniden yargılamayı gerektirmediğinden kararın HUMK’nun 438./son maddesi uyarınca düzeltilerek onanması uygun görülmüştür.
SONUÇ: Temyiz olunan kararın yukarıda (2) nolu bentte gösterilen nedenlerle, hüküm bölümünün 2 nolu bendinin çıkarılarak "2- Davalılar N.. A.., M.. A.. ve D.. A.. hakkındaki davanın kısmen kabulü ile; davacı N.. A.. için 104.722,63 TL maddi tazminat ile 20.000,00 TL manevi tazminat, davacı İ.. A.. için 22.733,86 TL maddi tazminat ile 8.000,00 TL manevi tazminat ve davacı Ü.. A.. için 24.246,52 TL maddi ve 8.000,00 TL manevi tazminatın olay tarihinden itibaren işleyecek yasal faizi ile birlikte davalılardan N.. A.., D.. A.. ve M.. A.."den müşterek ve müteselsilen alınarak davacılara verilmesine, manevi tazminat talebinin fazlaya ilişkin bölümünün reddine" ibaresinin eklenmesine, davacıların diğer temyiz itirazlarının (1) nolu bentte gösterilen nedenlerle reddi ile kararın bu şekilde düzeltilerek ONANMASINA ve peşin alınan harcın istek halinde geri verilmesine 15/01/2015 gününde oybirliğiyle karar verildi.