5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/5637 Esas 2020/2329 Karar Sayılı İlamı

7. Ceza Dairesi
Esas No: 2016/5637
Karar No: 2020/2329
Karar Tarihi: 17.02.2020

5607 sayılı Kanuna muhalefet - Yargıtay 7. Ceza Dairesi 2016/5637 Esas 2020/2329 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen bir hüküm temyiz edilmişti. Sanık kaçak eşya taşımak suçundan mahkum edilmişti. Ancak, suç tarihi ve ele geçirilen eşyanın niteliği 4733 sayılı Yasanın muhalefet suçunu oluşturduğunu gösterdiğinden, sanık 4733 sayılı Yasa kapsamında cezalandırılmalıydı. Bu nedenle, kararda bir bozma yapılmasına gerek yoktu. Ancak, kararda yapılan bazı hatalar nedeniyle, kararı düzeltmek gerekiyordu. Hatalarşunlardı: CMK’nun 232/6. maddesine aykırı davranılması, 5237 sayılı TCK’nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması, dava konusu kaçak eşyanın TCK’nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK’nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi, ve açılan davanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi. Kararın düzeltilmesi sonucunda, TCK’nun 62/1. maddesi, TCK’nun 53/1-2-3. maddesi ve fıkraları, TCK’nun 54/4. maddesi hükümleri titbik edilecekti. Vekalet ücretine ilişkin fıkrası çıkartılacaktı. Karar oybirliğiyle onandı.

7. Ceza Dairesi 2016/5637 E. , 2020/2329 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : 5607 sayılı Kanuna muhalefet
HÜKÜM : Hükümlülük, müsadere

Yerel mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya okunduktan sonra Türk Milleti adına gereği görüşülüp düşünüldü;
Suç tarihi ve ele geçen eşyanın niteliğine göre sanığın eyleminin 4733 sayılı Yasaya muhalefet suçunu oluşturduğu ve anılan Yasanın 8/4. fıkrası gereğince cezalandırılması gerektiği halde 5607 sayılı Yasanın 3/5. fıkrası gereğince mahkumiyet hükmü tesis edilmesi aleyhe temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.
1. Sanık hakkında takdiri indirim uygulama maddesinin 5237 sayılı TCK"nun 62/1. maddesi yerine TCK"nun 62. maddesinin yazılması suretiyle CMK"nun 232/6. maddesine aykırı davranılması,
2. 24.11.2015 tarihli 29542 sayılı Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesi"nin 08.10.2015 tarihli ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı iptal kararı ile 5237 sayılı TCK"nun 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptal edilmesi nedeniyle, anılan maddenin yeniden değerlendirilmesinde zorunluluk bulunması,
3. Dava konusu kaçak eşyanın TCK"nun 54/4. maddesi uyarınca müsaderesi yerine TCK"nun 54. maddesi gereğince müsaderesine karar verilmesi,
4. Açılan davanın niteliğine göre, suçtan zarar görmeyen ve davaya katılma hakkı olmayan Gümrük İdaresi lehine vekalet ücretine hükmedilmesi,
Yasaya aykırı, sanığın temyiz itirazları bu nedenle yerinde görüldüğünden ve bu husus yeniden yargılamayı gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK"nun 322. maddesi uyarınca,
1. Hükmün 2. fıkrasında "62." ifadesinin çıkartılarak yerine "62/1." ifadesinin eklenmesine,
2. Hükümden TCK.nun 53. maddesinin uygulanmasına ilişkin bölümün çıkarılması, yerine “24/11/2015 tarihli ve 29542 sayılı Resmi Gazetede yayımlanan Anayasa Mahkemesinin 08/10/2015 tarihli ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararındaki iptal edilen hususlar gözetilerek, 5237 sayılı TCK’nun 53/1-2-3. madde ve fıkralarının tatbikine,” ifadesinin eklenmesi,
3. Hükmün müsadereye ilişkin bendinden "54/1." ibaresinin çıkartılarak yerine "54/4" ibaresinin eklenmesi
4. Hükmün vekalet ücretine ilişkin fıkrasının çıkartılması ve sair kısımların aynen bırakılması suretiyle hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 17.02.2020 tarihinde oy birliğiyle karar verildi.