Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11177 Esas 2018/5335 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
11. Ceza Dairesi
Esas No: 2017/11177
Karar No: 2018/5335
Karar Tarihi: 05.06.2018

Vergi Usul Kanununa Muhalefet - Yargıtay 11. Ceza Dairesi 2017/11177 Esas 2018/5335 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kararda, ilk sanık hakkında 2006 ve 2007 yıllarında vergi usul kanununa muhalefet suçlamalarından beraat kararı verildiği belirtiliyor. İkinci sanık ise 2005 yılında yanıltıcı belge düzenleme suçuyla ilgili beraat kararı almıştır. Ancak, sanığın aleyhindeki 2005 yanıltıcı müstahsil makbuzu düzenleme suçlamasına ilişkin mütaalası henüz bulunmamıştır. Bununla birlikte, suç tarihinden itibaren dava zamanaşımı süresi geçtiği için bu suçlama düşürülmüştür. Kanun maddelerine göre, sanığın suçu işlediği tarihlerde yürürlükte olan 5237 sayılı Türk Ceza Kanunu'nun 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının gerçekleştiği belirtilmiştir.
11. Ceza Dairesi         2017/11177 E.  ,  2018/5335 K.

    "İçtihat Metni"

    MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
    SUÇ : Vergi Usul Kanununa Muhalefet
    HÜKÜM : Beraat

    I. Sanık hakkında 2006 ve 2007 takvim yıllarında muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme ve hesap ve işlemleri vergi matrahının azalması sonucunu doğuracak şekilde başka ortam ve deftere kaydetmek suçlarından verilen beraat kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Elde edilen delillerin hükümlülüğe yeter nitelik ve derecede bulunmadığı dosya içeriğine uygun şekilde gerekçeleri gösterilerek mahkemece kabul ve takdir kılınmış olduğundan katılan vekilinin temyiz itirazlarının reddiyle hükümlerin ONANMASINA,
    II. Sanık hakkında 2005 takvim yılında muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme suçundan verilen beraat kararına karşı katılan vekilinin temyiz itirazlarının incelenmesinde;
    Sanık hakkında 2005 takvim yılında muhteviyatı itibariyle yanıltıcı müstahsil makbuzu düzenlemek suçundan kamu davası açıldığı ve bu yıla ilişkin 213 sayılı Yasanın 367. maddesine göre verilmiş bir mütalaa bulunmadığı anlaşılmış ise de, zamanaşımının olumsuz bir muhakeme şartı olarak kovuşturmaya engel olduğunun anlaşılması karşısında; 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 7 ve 5349 sayılı Kanunla değişik 5252 sayılı Türk Ceza Kanununun Yürürlük ve Uygulama Şekli Hakkında Kanunun 9. maddeleri hükmü uyarınca; sanığa yüklenen “2005 takvim yılında muhteviyatı itibariyle yanıltıcı belge düzenleme” suçunun yasada gerektirdiği cezasının üst sınırı itibariyle tabi olduğu, suç tarihinde yürürlükte bulunan 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e ve 67/4. maddelerinde öngörülen dava zamanaşımının, suç tarihinden temyiz inceleme tarihine kadar gerçekleştiği anlaşılmış ve katılan vekilinin temyiz itirazları bu nedenle yerinde görülmüş olduğundan sair yönleri incelenmeyen hükmün, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi gereğince uygulanması gereken 1412 sayılı CMUK’nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, ancak yeniden yargılama yapılmasını gerektirmeyen bu hususta aynı Yasanın 322. maddesinde öngörülen yetkiye dayanılarak karar verilmesi mümkün olduğundan sanık hakkında açılan kamu davasının gerçekleşen zamanaşımı nedeniyle 5237 sayılı TCK’nın 66/1-e, 67/4 ve 5271 sayılı CMK’nın 223/8. maddeleri uyarınca DÜŞÜRÜLMESİNE, 05.06.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.




    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.