Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/40402 Esas 2017/11926 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
13. Hukuk Dairesi
Esas No: 2015/40402
Karar No: 2017/11926
Karar Tarihi: 04.12.2017

Yargıtay 13. Hukuk Dairesi 2015/40402 Esas 2017/11926 Karar Sayılı İlamı

13. Hukuk Dairesi         2015/40402 E.  ,  2017/11926 K.

    "İçtihat Metni"

    ... Şti. vekili avukat ... ile ... aralarındaki dava hakkında ... 2. Asliye Hukuk Mahkemesinden verilen 21/10/2014 gün ve 2013/374-2014/629 sayılı hükmün davalı tarafından temyiz edilmesi üzerine dosya incelendi gereği konuşuldu.
    K A R A R

    Davacı, 1.685,00 TL asıl alacak, 3.101,90 TL işlemiş faiz olmak üzere toplam 4.786,00 TL alacağa istinaden ... İcra Müdürlüğü’nün 2013/2226 E.sayılı dosyası ile başlatılan takibin davalının itirazı üzerine durması sonucu itirazın iptali davasını açmış, mahkemece, 21.10.2014 tarihli kararında davanın kabulü ile ... İcra Müdürlüğü’nün 2013/2226 E.sayılı dosyasına davalı tarafından yapılan itirazın iptali ile takibin devamına karar verilmiş: hüküm, davalı tarafından temyiz edilmiştir.
    14.7.2004 günlü ve 5219 sayılı yasa ile HUMK.nun 427/2 maddesindeki temyiz ile ilgili parasal sınır 1.000.000.000 TL, 5236 sayılı yasanın 19. maddesi uyarınca 1.1.2014 tarihinden itibaren 1.890,00 TL.ye çıkarılmıştır. Anılan yasada derdest davalar yönünden ne şekilde uygulanacağı yönünde açık bir uygulama hükmü bulunmamakta ise de Yargıtay Hukuk Genel Kurulunun 23.2.2005 gün ve esas 2005/13-32, karar 2005/85 sayılı kararı uyarınca yerel mahkemelerce kurulan hükümlerin temyizinin ve temyiz incelemesi sonucunda Yargıtay daireleri ya da Hukuk Genel Kurulunca verilen kararlara karşı karar düzeltme yoluna gidilmesi durumunda temyiz ya da karar düzeltme istemi hangi karara yönelik ise, o karar tarihinde yürürlükte bulunan kanun hükmünün esas alınacağı belirtilmiştir. Davalı tarafından temyiz edilen asıl alacağa ilişkin bölüm karar tarihi itibariyle 1.890,00 TL.yi geçmediğinden HUMK.nun 5219 sayılı yasa ile değiştirilen 427.maddesinin 2.fıkrası gereğince davalının temyiz hakkı bulunmamaktadır. O nedenle miktar itibariyle kesin olan karara ilişkin temyiz dilekçesinin reddine karar verilmesi gerekmiştir.
    SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenle temyiz dilekçesinin REDDİNE, peşin alınan harcın istek halinde iadesine, HUMK’nun 440/III-1 maddesi uyarınca karar düzeltme yolu kapalı olmak üzere, 04/12/2017 gününde oybirliğiyle karar verildi.



    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.