1. Ceza Dairesi Esas No: 2017/3048 Karar No: 2018/5562 Karar Tarihi: 20.12.2018
Babasını öldürmeye teşebbüs - Yargıtay 1. Ceza Dairesi 2017/3048 Esas 2018/5562 Karar Sayılı İlamı
1. Ceza Dairesi 2017/3048 E. , 2018/5562 K.
"İçtihat Metni"
MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi SUÇ : Babasını öldürmeye teşebbüs HÜKÜM : TCK.nin 82/1-d, 35/1-2, 29, 53/1-3, 63. maddeleri uyarınca 12 yıl hapis cezası.
TÜRK MİLLETİ ADINA
Oluşa ve dosya kapsamına göre, cezaevinden firar ettikten sonra babasının evine gidip babasından para ve kalacak yer istemesi üzerine, babasının bu durumun suç olduğundan bahisle taleplerini kabul etmediği ve polise oğlunu ihbar ettiği, ihbar edildiğini duyan sanığın, babasını batına nafiz ve pnömotoraks oluşturacak ve üç tanesi hayati tehlikeye neden olacak şekilde toplam 8 darbe ile bıçakladığı olayda; Teşebbüs nedeniyle 13 yıldan 20 yıla kadar hapis cezası öngören 5237 sayılı TCK"nin 35. maddesi ile yapılan uygulama sırasında meydana gelen zarar ve tehlikenin ağırlığı birlikte gözetilerek, üst sınıra yakın bir ceza tayini yerine yazılı şekilde 16 yıl hapis cezasına hükmolunması, Mağdurun ilk beyanlarından da anlaşıldığı üzere, mağdurdan kaynaklanan herhangi bir haksız hareket olmadığı halde, sanık hakkında haksız tahrik indirimi uygulanması, Adli sicil kaydına göre tekerrür uygulamasına esas sabıka kaydı bulunan sanık hakkında; tekerrür hükümlerinin uygulanmaması suretiyle eksik ceza tayini aleyhe temyiz bulunmadığından bozma nedeni yapılmamıştır. Toplanan deliller karar yerinde incelenip, sanık ..."nun, babası mağdur ..."na karşı kasten öldürmeye teşebbüs suçunun sübutu kabul, oluşa ve soruşturma sonuçlarına uygun şekilde suç niteliği tayin, cezayı azaltıcı sebebin nitelik ve derecesi takdir kılınmış, savunmaları değerlendirilip inandırıcı gerekçelerle reddedilmiş, verilen hükümde eleştiri nedenleri dışında bir isabetsizlik görülmediğinden, sanık müdafiinin duruşmalı incelemede ve temyiz dilekçesinde belirtmiş olduğu TCK"nin 25. maddesinin uygulanmadığına, eylemin yaralama suçunu oluşturacağına ilişkin ve yerinde görülmeyen temyiz itirazlarının reddiyle, hükmün tebliğnamedeki düşünce gibi ONANMASINA, 20/12/2018 gününde oy birliği ile karar verildi.