Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/52 Esas 2019/964 Karar Sayılı İlamı

15. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/52
Karar No: 2019/964
Karar Tarihi: 19.02.2019

Dolandırıcılık - Yargıtay 15. Ceza Dairesi 2019/52 Esas 2019/964 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanık, müştekiye internet sitesindeki satılık cep telefonu ilanını görerek takas teklifinde bulunmuş, müştekinin telefonunu kargodan göndermesine rağmen, sanık hopörlör göndermiştir. Sanık hakkında dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü verilmiş, temyiz sonrası uzlaşma işlemleri yapılması için dosya uzlaştırma bürosuna gönderilmiş ancak sanığa tebliğat yapılamamıştır. Sanık, mahkemeye gönderilen dilekçelerde müşteki ile uzlaşmak istediğini belirtmiş, ancak mahkeme uzlaştırma bürosuna göndermeden dosyayı sonuçlandırmıştır. Düşme hükmünde herhangi bir isabetsizlik görülmeyen karar ONANMIŞTIR.
Kanun Maddeleri: Dolandırıcılık suçu Türk Ceza Kanunu'nun 157. maddesinde tanımlanmaktadır. Uzlaşma usulü, Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 253-256. maddelerinde düzenlenmektedir.

15. Ceza Dairesi 2019/52 E. , 2019/964 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Dolandırıcılık
HÜKÜM : Kamu davasının uzlaşma nedeniyle düşürülmesine

Dolandırıcılık suçundan, uzlaşma nedeniyle sanık hakkında verilen düşme hükmü, o yer Cumhuriyet savcısı tarafından temyiz edilmekle, dosya incelenerek gereği düşünüldü,
Müşteki tarafından internet sitesine verilen satılık cep telefonu ilanını gören sanığın, müşteki ile irtibata geçerek takas teklifinde bulunduğu, müştekinin de kabul etmesi üzerine telefonunu kargodan göndermesine rağmen, sanığın müştekiye hopörlör gönderdiği, bu surette sanık hakkında dolandırıcılık suçundan mahkumiyet hükmü verildiği, sanığın temyizi üzerine, “uzlaştırma işlemleri” yapılması için Daire’mizin 20/11/2017 tarihli bozma ilamı ile hükmün bozulmasına karar verildiği, bozma ilamı sonrasında mahkemece uzlaştırma işlemleri yapılmak üzere dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderildiği, uzlaştırmacı tarafından gönderilen davete icap eden müştekinin “her hangi bir talebi olmaksızın sanık ile uzlaşmak istediğini” beyan ettiği, ancak uzlaştırmacı tarafından, uzlaşma davetiyesinin usulüne uygun bir şekilde sanığa tebliği sağlanmadan, farklı bir adrese yapılan tebligatın iade gelmesi üzerine, sanığa ulaşılamadığı gerekçesi ile uzlaşma sağlanamadığını belirtir rapor hazırlayarak mahkemeye gönderildiği, ancak sanık tarafından uzlaştırma raporu öncesinde ve sonrasında mahkemeye gönderilen dilekçelerde, “müşteki ile uzlaşmak istediğini, müştekinin zararını giderdiğini, uzlaşma davetiyesinin başka bir adrese gönderildiğine” dair dilekçeler sunması karşısında, mahkemece usul ekonomisi ve dosyanın yeniden uzlaştırma bürosuna gönderilmesinin sonuca etkili olmayacağını gerekçesi ile uzlaştırma bürosuna göndermeden, dosyayı sonuçlandırdığı anlaşılmakla; sanık hakkında uzlaşma nedeni ile verilen düşme hükmünde her hangi bir isabetsizlik görülmemiştir.
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya kapsamına göre; o yer Cumhuriyet savcısının uzlaşma usulüne uyulmadığına ve göreve yönelik temyiz itirazının reddiyle, hükmün ONANMASINA, 19/02/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.