Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5948 Esas 2019/16647 Karar Sayılı İlamı

2. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/5948
Karar No: 2019/16647
Karar Tarihi: 30.10.2019

Hırsızlık - Yargıtay 2. Ceza Dairesi 2019/5948 Esas 2019/16647 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanığın adli sicil kaydında hırsızlık suçundan aldığı 5 ay hapis cezasının tekerrüre esas alınması nedeniyle uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerektiği ancak daha önce Yargıtay 13. Ceza Dairesi tarafından yapılan incelemede eylemin TCK'nın 142/1-b maddesindeki suça uyduğu tespit edildiği için tekerrür hükümlerinin uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığı belirtilmiştir. TCK'nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi kararı da göz önünde bulundurularak hak yoksunluklarının infaz aşamasında göz önünde bulundurulması gerektiği vurgulanmıştır. Kararda geçen kanun maddeleri ise TCK'nın 141/1 ve 142/1-b maddeleri ve 5237 sayılı TCK'de yapılan değişiklikler ile TCK'nın 53. maddesi olarak belirtilmiştir.

2. Ceza Dairesi 2019/5948 E. , 2019/16647 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Hırsızlık
HÜKÜM : Mahkumiyet

Dosya incelenerek gereği düşünüldü;
Sanığın adli sicil kaydında yer alan ve tekerrüre esas alınan Adana 9. Asliye Ceza Mahkemesinin 02/05/2013 tarih 2013/218 Esas ve 2013/419 Karar sayılı ilamı uyarınca verilen 5 ay hapis cezasının TCK’nın 141/1. maddesi uyarınca verilmiş olması ve 5237 sayılı TCK"nın 141/1. maddesinde düzenlenen suçun 6763 sayılı Kanun ile yapılan değişiklik sonrasında uzlaşma kapsamına alınması sebebiyle sanık hakkında uzlaşma hükümlerinin uygulanması gerekmekte ise de; UYAP üzerinden yapılan incelemede, adı geçen kararın Yargıtay 13. Ceza Dairesi’nin 10/09/2014 tarih 2014/10502 Esas 2014/24987 Karar sayılı ilamı ile “eylemin TCK’nın 142/1-b maddesindeki suça uyduğu” tespit edilerek onandığı anlaşılmakla, mahkemece sanık hakkında bahsi geçen ilam sebebiyle tekerrür hükümlerinin uygulanmasında bir isabetsizlik bulunmadığından tebliğnamedeki eleştiri düşüncesine iştirak edilmemiş; TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesinin 24.11.2015 tarihinde yürürlüğe giren 08.10.2015 gün ve 2014/140 E., 2015/85 K. sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görülmüştür.
Yapılan duruşmaya, toplanan delillere, gerekçeye, hakimin kanaat ve takdirine göre temyiz itirazları yerinde olmadığından reddiyle hükmün istem gibi ONANMASINA, 30/10/2019 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.