Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/12396 Esas 2017/4518 Karar Sayılı İlamı

6. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/12396
Karar No: 2017/4518
Karar Tarihi: 14.11.2017

Yağma - Yargıtay 6. Ceza Dairesi 2014/12396 Esas 2017/4518 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Mahkeme, bir yağma suçuyla ilgili olarak verilen hüküm üzerine yapılan temyiz isteminin incelenmesi sonucu, suçun sanık tarafından işlendiği kabul edilerek mahkumiyet kararı onanmıştır. Ancak, zorunlu savunman ücreti sanıktan alınmıştır ki bu hatalı bir uygulamadır. Bu nedenle, karar BOZULMUŞ ve zorunlu savunman ücreti sanıktan alınmayacağı belirtilerek hüküm DÜZELTİLEREK ONANMIŞTIR. Kanun maddeleri ise şöyledir: 5237 sayılı TCK’nın 149/1.maddesinin (d) bendi, 148/1. madde, T.C. Anayasasının 90. maddesi son fıkrası, Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi, 5271 sayılı CMK\"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesi ve 1412 sayılı CMUK\"nın 322. maddesi.

6. Ceza Dairesi 2014/12396 E. , 2017/4518 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Ağır Ceza Mahkemesi
SUÇ : Yağma
HÜKÜM : Mahkumiyet

Yerel Mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle; başvurunun nitelik, ceza türü, süresi ve suç tarihine göre dosya görüşüldü:

O yer Cumhuriyet Savcısı"nın temyiz isteminin sanık lehine olduğu anlaşılmakla yapılan incelemede;

Oluş ve dosya kapsamına göre, yağma suçunun mağdurun alış-veriş yapmak için bulunduğu Loris Parfümeri isimli işyerinde işlendiğinin anlaşılması karşısında; sanık hakkında 5237 sayılı TCK’nın 149/1.maddesinin (d) bendinden uygulama yapılması gerekirken 148/1. maddesinden uygulama yapılarak sanık hakkında eksik cezaya hükmedilmesi karşı temyiz olmadığından bozma nedeni yapılmamıştır.

Dosya içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve Hakimler Kurulunun takdirine göre; suçun sanık tarafından işlendiğini kabulde ve nitelendirmede usul ve yasaya aykırılık bulunmadığından diğer temyiz itirazları yerinde görülmemiştir.

Ancak;

T.C. Anayasasının 90. maddesinin son fıkrası ve Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesi’nin 6/3-c maddesi ışığında, 5271 sayılı CMK"nın 150, 234 ve 239. maddeleri ile 5320 sayılı Yasanın 13. maddesine dayanılarak hazırlanan, Ceza Muhakemesi Kanunu Gereğince Müdafi ve Vekillerin Görevlendirilmeleri ile Yapılacak Ödemelerin Usul ve Esaslarına İlişkin Yönetmeliğin 8. maddesi gereğince, sanıktan, yargılandığı suç nedeniyle baro tarafından görevlendirilen zorunlu savunman ücretinin alınmasına hükmedilemeyeceği, bu ücretin Adalet Bakanlığı
bütçesinde bu amaçla ayrılan ödenekten karşılanacağı gözetilmeden, yazılı şekilde zorunlu savunman ücretlerinin sanıktan alınmasına karar verilmesi,

Bozmayı gerektirmiş, sanık ... ve savunmanı ile o yer Cumhuriyet Savcısının temyiz itirazları bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan, hükmün açıklanan nedenlerle isteme aykırı olarak BOZULMASINA, bozma nedenleri yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi yollamasıyla 1412 sayılı CMUK"nın 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, hükmün yargılama giderleri ile ilgili fıkrasından “sanık için atanan zorunlu savunman ücretinin” çıkartılması suretiyle, eleştiri dışında diğer yönleri usul ve yasaya uygun bulunan hükmün DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 14.11.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.