MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ

DAVA : Davacı, kıdem tazminatı, ihbar tazminatı ile ulusal bayram ve genel tatil ücreti, fazla mesai ücreti, hafta tatili ücreti, yıllık izin ücreti ve ücret alacaklarının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor dinlendikten sonra dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:

Y A R G I T A Y K A R A R I

A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili, müvekkilinin 01/09/2010-29/05/2014 tarihleri arasında davalı şirkete ait otelin mutfak bölümünde sıcak ustası olarak en son 1.800,00 TL. net ücretle sabah saat 07:30’dan akşam saat 24:00’e kadar çalıştığını, haftalık izinlerini 15 günde bir kullanabildiğini, resmi tatil ve dini bayramlarda izin kullanamadığını, yıllık izinlerinin kullandırılmadığını, mayıs ayı maaşının ödenmediğini ve iş akdinin davalı tarafından haksız şekilde feshedildiğini ancak ödenmesi gereken tazminat ve bir kısım işçilik alacaklarının ödenmediğini ileri sürerek, kıdem ve ihbar tazminatları ile ücret, fazla mesai, hafta tatili, yıllık izin, ulusal bayram ve genel tatil alacaklarının davalıdan tahsilini istemiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili, davacının müvekkiline ait işyerinde 09/10/2010-28/05/2014 tarihleri arasında en son 1.100,00 TL. net ücretle çalıştığını, davacının iş akdinin 28/05/2014 tarihinde İş Kanunu"nun 25/II-b-e maddesi uyarınca haklı nedenle feshedildiğini, bu nedenle kıdem ve ihbar tazminatı taleplerinin dayanağının bulunmadığını, talep edilen diğer işçilik alacaklarının ise bulunmadığını savunarak, davanın reddini istemiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak ve davalının iş sözleşmesini fesihte haksız olduğu gerekçesiyle davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı taraflar vekilleri temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1- Dosyadaki yazılara, toplanan delillerle kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davacı vekilinin tüm, davalı vekilinin ise aşağıdaki bentlerin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir.
2- Davacı işçinin hafta tatili ücretine hak kazanıp kazanmadığı hususu taraflar arasında uyuşmazlık konusudur.
Somut uyuşmazlıkta davacı vekili tarafından hafta tatili alacağı talep edilmiş ve mahkemece de bu talep kabul edilmiştir. Ne var ki, davacı tarafından yapılan şikâyet üzerine işyerine gelen T.C. Çalışma ve Sosyal Güvenlik Bakanlığı iş müfettişine 13/05/2014 tarihinde verdiği ifadesinde; “…haftanın 6. günü çalışıp, 7. gün (Pazartesi) hafta tatilini kullanıyorum…” şeklinde beyanda bulunduğu dosya arasında bulunan ifade tutanağından anlaşılmış olup, bu beyan davacıyı bağlamaktadır. Bu durum karşısında haftada 6 gün çalışan davacının, hafta tatili ücret talebinin reddi yerine kabulü hatalıdır.
3- Mahkemece, gerekçede ulusal bayram ve genel tatili alacağında, %30 oranında takdiri indirim uygulanmasına karar verildiğinin açıklanmasına rağmen, hüküm fıkrasında takdiri indirim yapılmamıştır. Bu şekilde gerekçe ile hüküm fıkrası arasında çelişki yaratılması isabetsizdir.
4- HMK’nun 297/2. maddesi gereğince, hükmün sonuç kısmında, gerekçeye ait herhangi bir söz tekrar edilmeksizin, taleplerden her biri hakkında verilen hükümle, taraflara yüklenen borç ve tanınan hakların, sıra numarası altında; açık, şüphe ve tereddüt uyandırmayacak şekilde gösterilmesi gereklidir. Mahkemece hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde gösterilmemesi HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F) SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı nedenlerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 18/12/2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.