MAHKEMESİ :FİKRİ VE SINAÎ HAKLAR HUKUK MAHKEMESİ



Taraflar arasında görülen davada ... .... Fikri ve Sınaî Haklar Hukuk Mahkemesi’nce verilen ....06.2016 tarih ve 2015/269-2016/198 sayılı kararın Yargıtayca incelenmesi davacı vekili tarafından istenmiş ve temyiz dilekçesinin süresi içinde verildiği anlaşılmış olmakla, dava dosyası için Tetkik Hakimi ... tarafından düzenlenen rapor dinlendikten ve yine dosya içerisindeki dilekçe, layihalar, duruşma tutanakları ve tüm belgeler okunup, incelendikten sonra işin gereği görüşülüp, düşünüldü:
Davacı vekili, “... gayrimenkul danışmanlık” ibareli 36 ve 37. sınıf hizmetleri içeren ....03.2006/11047 sayılı markanın sahibi olduğunu, daha sonra ....11.2013 tarihinde "... gayrimenkul yatırım danışmanlığı+şekil" ibareli 36 ve 37. sınıftaki ürün ve hizmetleri içeren marka tescil başvurusunda bulunduğunu, başvuruya davalı şirket tarafından “...” ibareli 36 ve 37.sınıf hizmetleri de içeren 18.03.2008/15587 sayılı markasına dayanarak itiraz edildiğini, itirazın Markalar Dairesi tarafından kabul edilerek müvekkili başvurusunun reddedildiğini, ret kararı üzerine müvekkilince ... nezdinde itiraz edildiğini, ..."nın 2015/M-3931 sayılı kararlarıyla müvekkili itirazının reddedildiğini, kararın hukuka aykırı olduğunu, zira başvuru konusu işaretle redde mesnet alınan markaların bütünsel olarak analiz edildiklerinde görsel, sescil, biçimsel ve anlamsal olarak ortalama tüketicileri iltibasa düşürebilecek derecede benzer olmadığını, kaldı ki müvekkilinin 2006 tarihli markasının müktesep hak teşkil ettiğini ileri sürerek ... kararının iptaline karar verilmesini istemiştir.
Davalı ... vekili, kurum kararının yerinde olduğunu savunarak davanın reddine karar verilmesini istemiştir.
Davalı şirket davaya cevap vermemiştir.
Mahkemece tüm dosya kapsamına göre, redde mesnet alınan markanın "..." ibareli olduğu, bu markanın asıl ve ayırt edici unsurunun “...” ibaresinden oluştuğu, zira ilk bakışta göze bu ibarenin çarptığı, diğer unsurların ayırt edicilikte yeterince ön planda olmadıkları, davacı başvurusunun "Emlakcı... gayrimenkul yatırım danışmanlığı+şekil" ibareli olduğu, işaretin üst kısmında bir evi tasvir eden şekil bulunduğu, onun altında önce siyah renkle “Emlakcı” ibaresinin sonra bitişik olarak fakat turuncu renkle “...” ibaresinin bulunduğu, hemen altında da gayrimenkul yatırım danışmanlığı ibaresinin yer aldığı, başvuru konusu işarette “...” ibaresinin de asıl ve ayırt edici unsur olduğu, zira ilk bakışta göze çarpan unsur olduğu, tanımlayıcı nitelikteki
diğer sözcük ve ifade ve hatırlanması mümkün olmayan şeklin ayırt edicilikte bir etkinliğinin bulunmadığı ve ayırt ediciliğe bir katkısının bulunmadığı, başvuru konusu işarette, redde mesnet markanın ayırt edici karakterinin “...” ibaresi itibariyle aynen korunduğu, aralarında ayırt edicilik bakımından yeterince farklılık olmadığı, zira “...” ve “...” ibarelerinin ayırt edilemeyecek derecede aynı oldukları, redde mesnet marka ile başvuru konusu işaretin aynı veya benzer anlamsal, sescil ve görsel etkiyi bıraktıkları, sınıfların da örtüştüğü, bu nedenle iltibasın bulunduğu, müktesep hakka dayanak teşkil eden marka ile başvuru arasında ibarelerin farklılaştığını, bu nedenle müktesep hakkın bulunmadığı gerekçesi ile davanın reddine karar verilmiştir.
Kararı, davacı vekili temyiz etmiştir.
Dava dosyası içerisindeki bilgi ve belgelere, mahkeme kararının gerekçesinde dayanılan delillerin tartışılıp, değerlendirilmesinde usul ve yasaya aykırı bir yön bulunmamasına göre, davacı vekilinin tüm temyiz itirazları yerinde değildir.
SONUÇ: Yukarıda açıklanan nedenlerden dolayı, davacı vekilinin bütün temyiz itirazlarının reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükmün ONANMASINA, aşağıda yazılı bakiye 6,70 TL temyiz ilam harcının temyiz eden davacıdan alınmasına, 18.09.2018 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.