Tebliğname No : 5 - 2012/101203
MAHKEMESİ : Ankara 16. Asliye Ceza Mahkemesi
TARİHİ : 19/12/2011
NUMARASI : 2010/599 Esas, 2011/866 Karar
SUÇ : Görevi kötüye kullanma

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Ankara 20. Noterliğinde başkatip olarak görev yapan sanığın, resmi belgede sahtecilik, 3458 sayılı Yasanın 8/1. maddesine aykırılık suçlarından cezalandırılması istemiyle Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinde M. C..hakkında açılan kamu davasına konu teşkil eden ve sahte düzenlendiği belirtilen diplomanın 09685 yevmiye no 30/05/2006 tarihli İngilizceden Türkçeye tercümesinin onaylanması işleminde kendisine aslı getirilen diplomanın tercümanları vasıtasıyla yapılan tercümesini onayladığını savunması ve Bursa C.Başsavcılığının 2010/5706 Esas nolu emanet eşya makbuzuna göre ise söz konusu diploma aslının adli emanette olduğunun anlaşılması karşısında bu belge aslının araştırılması, getirtilerek huzurda incelenmesi gerekirse sahteliği ve iğfal kabiliyeti yönünden bilirkişi incelemesi yaptırılması, ayrıca M. C.."ın yargılandığı Bursa 6. Asliye Ceza Mahkemesinin 2010/838 Esas sayılı dosyasında bu kişinin verdiği ifadeler ile varsa mahkeme kararının onaylı örneklerinin getirtilmesinden sonra sonucuna göre hukuki durumunun tayin ve takdiri gerektiği gözetilmeden eksik incelemeyle yazılı şekilde mahkumiyet kararı verilmesi,
Kabule göre;
Yeterli araştırma yapılmadan diplomanın çevirisinin onaylanması şeklindeki eylemin TCK"nın 257/2. maddesi kapsamında kalıp kalmadığının tartışılmaması,
Temel ceza alt sınırdan belirlendiği halde yasal ve yeterli gerekçe gösterilmeden denetim süresinin TCK"nın 51/3. maddesi uyarınca 2 yıl olarak tayini,
Suçun TCK"nın 53/1-a maddesindeki yetkinin kötüye kullanılması suretiyle işlendiğinin kabul edilmesi karşısında aynı Yasanın 53/5. maddesinin uygulanması gerektiğinin nazara alınmaması,
Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 03/06/2008 gün ve 2008/149-163, 13/11/2007 gün, 2007/171-235 sayılı Kararlarında da belirtildiği üzere, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına karar verilip verilmeyeceğinin CMK"nın 231/5-6. maddesindeki şartlar gözetilmek suretiyle seçenek yaptırımlara çevirme ve erteleme gibi diğer kişiselleştirme nedenlerinden önce hakim tarafından değerlendirilmesinin zorunlu bulunduğu, sanığın kişilik özellikleri ve duruşmadaki tutum ve davranışları irdelenerek yeniden suç işleyip işlemeyeceği hususunda ulaşılacak kanaate göre, hükmün açıklanmasının geri bırakılmasının gerekip gerekmediğine karar verilmesi gerektiği, ayrıca bu hükmün uygulanmasını talep eden sanık ile daha sonra uygulanmasını istemediklerini beyan eden sanık müdafiinin beyanları arasındaki çelişkinin gerektiğinde sanık bu konuda yeniden dinlendikten sonra giderilmesi ve giderilememesi halinde asıl kişi olan sanığın iradesine üstünlük tanınması gerektiği nazara alınmadan ""Sanık vekili talep etmemiş olduğundan keza suçun işleniş şekli, sebeb ve saikleri"" şeklindeki yetersiz ve yasal olmayan gerekçe ile CMK"nın 231/5. maddesinin uygulanmasına yer olmadığına karar verilmesi,
Kanuna aykırı, sanık müdafiinin temyiz itirazları bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan, hükmün 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi de gözetilerek CMUK"nın 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 24/02/2014 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.