Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanıklar - konut dokunulmazlığının ihlali sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/7845 Esas 2017/2319 Karar Sayılı İlamı

14. Ceza Dairesi
Esas No: 2014/7845
Karar No: 2017/2319

Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma sanıklar - konut dokunulmazlığının ihlali sanık - Yargıtay 14. Ceza Dairesi 2014/7845 Esas 2017/2319 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Sanıkların kişiyi hürriyetinden yoksun kılma ve konut dokunulmazlığının ihlali suçlarından mahkumiyetiyle ilgili olarak yapılan temyiz başvurusu sonucunda, Anayasa Mahkemesinin 5237 sayılı TCK'nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verdiği ve bu nedenle mahkeme kararının bozulduğu belirtilmiştir. Kararın düzeltilerek onanması gerektiği ifade edilmiştir. Mahkeme, sanıkların mağdureyi evlenmek amacıyla kaçırdığı olayda, TCK'nın 109/5. madde ve fıkrasının uygulanabilmesi için cinsel amaçla eylemin gerçekleştirilmesi gerektiği, ancak sanıkların mağdureye yönelik cinsel söz ve davranışta bulunmadıkları, evlenmenin cinselliği barındıran bir eylem olmasına rağmen salt cinsellikten ibaret olmadığı, evlenme dışında mağdurenin cinsel amaçla kaçırıldığına dair delil olmadığı gerekçesiyle TCK'nın 109/5. maddesinin uygulanma koşullarının bulunmadığını belirtmiştir. Kanun maddeleri olarak TCK'nın 53. maddesi ve 109/5. maddesi ve fıkrası örnek gösterilebilir.

14. Ceza Dairesi 2014/7845 E. , 2017/2319 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kişiyi hürriyetinden yoksun kılma (sanıklar), konut dokunulmazlığının ihlali (sanık ...)
HÜKÜM : Mahkumiyet

İlk derece mahkemesince verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek gereği düşünüldü:
Yapılan yargılamaya, toplanıp karar yerinde gösterilen delillere, mahkemenin soruşturma ve kovuşturma sonuçlarına uygun olarak oluşan kanaat ve takdirine, incelenen dosya içeriğine göre, yerinde görülmeyen sair temyiz itirazlarının reddine,
Ancak;
Hükümlerden sonra 24.11.2015 günlü, 29542 sayılı Resmî Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 Karar sayılı ilamı ile 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesi yönünden kısmi iptal kararı verildiğinden, anılan husus nazara alınarak yeniden değerlendirme yapılmasında zorunluluk bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, sanıkların temyiz itirazları bu itibarla yerinde görüldüğünden, hükümlerin 5320 sayılı Kanunun 8/1. maddesi gözetilerek 1412 sayılı CMUK"nın 321. maddesi gereğince BOZULMASINA, ancak bu hususun yeniden duruşma yapılmaksızın aynı Kanunun 322. maddesinin verdiği yetki uyarınca düzeltilmesi mümkün bulunduğundan, hükümlerde yer alan TCK"nın 53. maddesinin uygulanması ile ilgili bölümlerin çıkartılarak yerlerine “Anayasa Mahkemesinin 08.10.2015 gün ve 2014/140 Esas, 2015/85 sayılı iptal kararı da nazara alınmak kaydıyla sanık hakkında 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin birinci, ikinci ve üçüncü fıkralarının uygulanmasına” ibaresinin eklenmesi suretiyle sair yönleri usul ve kanuna uygun olan hükümlerin DÜZELTİLEREK ONANMASINA, 02.05.2017 tarihinde kişiyi hürriyetinden yoksun kılma suçundan kurulan hüküm yönünden üye ..."in karşı oyu ve oyçokluğuyla, konut dokunulmazlığının ihlali suçundan kurulan hüküm yönünden oybirliğiyle karar verildi.

KARŞI OY

Sanıkların mağdureyi evlenmek amacıyla kaçırdığı olayda, TCK"nın 109/5. madde ve fıkrasının uygulanabilmesi için bizatihi cinsel amaçla eylemin gerçekleştirilmesinde zorunluluk bulunduğu, sanıkların mağdureye yönelik cinsel söz ve davranışta bulunmadıkları, evlenmenin içerisinde cinselliği barındırma birlikte salt cinsellikten ibaret olmadığı, evlenme dışında mağdurenin cinsel amaçla kaçırıldığına dair dosyaya yansıyan herhangi bir delilin de olmadığı, bu nedenle mevcut haliyle olayda 5237 sayılı TCK"nın 109/5. maddesinin uygulama koşullarının bulunmadığı anlaşıldığından, anılan nedenlerle mahkeme kararının bozulması gerektiği düşüncesiyle sayın çocuğunluğun görüşüne katılmıyorum.