Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16340 Esas 2019/23260 Karar Sayılı İlamı

3. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/16340
Karar No: 2019/23260
Karar Tarihi: 19.12.2019

Kasten yaralama - Yargıtay 3. Ceza Dairesi 2019/16340 Esas 2019/23260 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Asliye Ceza Mahkemesi tarafından verilen kasten yaralama suçu hükmü temyiz edildi. Yargıtay tarafından yapılan değerlendirme sonucunda, suça sürüklenen çocuk ile müşteki arasında uzlaşma işlemi yapılması gerektiği bildirildi. Ayrıca, suça sürüklenen çocuğun savunma hakkının kısıtlanmasının ve sosyal inceleme raporu alınmamasının da hukuka aykırı olduğu belirtildi. Sonuç olarak, mahkeme kararı bozuldu ve suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri kabul edildi.
Kanun Maddeleri:
- 5237 sayılı TCK'nin 86/2, 86/3-e maddeleri
- 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK'nin 253. ve 254. maddeleri
- Türkiye Cumhuriyeti Anayasası'nın 36. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 193 ve 196. maddeleri
- 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu'nun 35/1. maddesi
- 5271 sayılı CMK'nin 185/1. maddesi
- 6723 sayılı Kanun'un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun'un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi.

3. Ceza Dairesi 2019/16340 E. , 2019/23260 K.

"İçtihat Metni"

MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇ : Kasten yaralama
HÜKÜM : Hükmün açıklanması suretiyle mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hüküm temyiz edilmekle evrak okunarak;
Gereği görüşülüp düşünüldü:
Yerinde görülmeyen diğer temyiz sebeplerinin reddine, ancak;
1) Suça sürüklenen çocuğun üzerine atılı 5237 sayılı TCK"nin 86/2, 86/3-e maddelerinde düzenlenen silahla basit yaralama suçunun, 02.12.2016 tarihli Resmi Gazete"de yayımlanarak yürürlüğe giren 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. maddesine göre uzlaşma kapsamında kaldığı anlaşılmakla; suça sürüklenen çocuk ile müşteki arasında 6763 sayılı Kanun ile değişik 5271 sayılı CMK"nin 253. ve 254. maddeleri gereğince uzlaştırma işlemi yapılması için dosyanın uzlaştırma bürosuna gönderilmesi, uzlaştırma girişiminin başarısızlıkla sonuçlanması halinde yargılamaya devamla hüküm kurulması gerektiğinin gözetilmemesi,
2) UYAP kayıtlarına göre mahkumiyet kararının verildiği 29.03.2016 tarihli oturumda aynı yargı çevresindeki Kırşehir E Tipi Kapalı Ceza İnfaz Kurumunda başka suçtan hükümlü olduğu anlaşılan ve savunmasının alındığı 08.03.2011 tarihli oturumda duruşmadan bağışık tutulmak isteyip istemediği sorulmayan suça sürüklenen çocuğun, son celseye getirtilmeden ya da SEGBİS sistemi aracılığıyla duruşmada hazır edilmeksizin hakkında mahkumiyet hükmü kurulması suretiyle, Avrupa İnsan Hakları Mahkemesinin (Ludi/İsviçre, B. No: 12433/86, 15/06/1992 P. 49/50; Artico/İtalya, B. No: 6694/74, 13/5/1980 P. 33; Sejdovic/İtalya, B. No: 56581/00, 1/3/2006 P. 81) kararlarında belirtildiği üzere savunma hakkı kısıtlanarak Avrupa İnsan Hakları Sözleşmesinin “Adil yargılanma hakkı” başlıklı 6. maddesine, Türkiye Cumhuriyeti Anayasası"nın “Hak arama hürriyeti” başlıklı 36. maddesi ile 5271 sayılı CMK"nin 193 ve 196. maddelerine muhalefet edilmesi,
3)Yargıtay Ceza Genel Kurulunun 20.11.2018 tarih ve 2016/6-986 Esas - 2018/554 sayılı kararında da belirtildiği üzere, suç tarihinde 15-18 yaş grubunda olan suça sürüklenen çocuk hakkında, 5395 sayılı Çocuk Koruma Kanunu"nun 35/1. maddesi gereğince sosyal inceleme raporu aldırılmadan veya aynı maddenin 3. fıkrasına göre bu yönde inceleme yaptırılmamasının gerekçesi kararda gösterilmeden hüküm kurulması,
4) Kabule göre, de; suça sürüklenen çocuğun 18 yaşını doldurmadığı halde, 08.03.2011 tarihli celsenin kapalı yapılması gerekirken açık yapılması suretiyle 5271 sayılı CMK"nin 185/1. maddesine muhalefet edilmesi,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuk müdafiinin temyiz sebepleri bu itibarla yerinde görülmüş olduğundan hükmün bu nedenlerle 6723 sayılı Kanun"un 33. maddesiyle değişik 5320 sayılı Kanun"un 8/1. maddesi ile yürürlükte bulunan 1412 sayılı CMUK’un 321. maddesi uyarınca BOZULMASINA, 19.12.2019 gününde oy birliğiyle karar verildi.