Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13470 Esas 2020/5203 Karar Sayılı İlamı

Abaküs Yazılım
12. Ceza Dairesi
Esas No: 2019/13470
Karar No: 2020/5203
Karar Tarihi: 14.10.2020

Yargıtay 12. Ceza Dairesi 2019/13470 Esas 2020/5203 Karar Sayılı İlamı

Özet:

Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesi, taksirle ölüme neden olma suçundan sanık hakkında 1 yıl 8 ay hapis cezası ve denetimli serbestlik tedbiri çerçevesinde 50 adet fidan dikme yükümlülüğü kararı verdi. Ancak Yargıtay 12. Ceza Dairesi, sanık hakkında infaz yetkisini kısıtlayacak, tarafları tatmin edici ve denetime elverişli olmayan bir yükümlülüğün verilemeyeceğine karar vererek, fidan dikme yükümlülüğü kararının bozulmasına hükmetti. Kararda 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanunu'nun 231/8. maddesi ile sanığa yüklenebilecek yükümlülükler belirtilirken, benzer bir olayda da Yargıtay 19. Ceza Dairesi'nin aynı düşüncede olduğu belirtildi.
12. Ceza Dairesi         2019/13470 E.  ,  2020/5203 K.

    "İçtihat Metni"

    Mahkemesi :Asliye Ceza Mahkemesi
    Karar Tarihi : 26/03/2015

    Taksirle ölüme neden olma suçundan sanık ..."un, 5237 sayılı Türk Ceza Kanununun 85/1 ve 62/1. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/5. maddesi gereğince hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, denetimli serbestlik tedbiri çerçevesinde 50 adet fidan dikme yükümlülüğü yüklenmesine dair Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2015 tarihli ve 2014/772 esas, 2015/227 sayılı kararını kapsayan dosya incelendi.
    5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8. maddesindeki "...Bu süre içinde bir yıldan fazla olmamak üzere mahkemenin belirleyeceği süreyle, sanığın denetimli serbestlik tedbiri olarak; a) Bir meslek veya sanat sahibi olmaması halinde, meslek veya sanat sahibi olmasını sağlamak amacıyla bir eğitim programına devam etmesine, b) Bir meslek veya sanat sahibi olması halinde, bir kamu kurumunda veya özel olarak aynı meslek veya sanatı icra eden bir başkasının gözetimi altında ücret karşılığında çalıştırılmasına, c) Belli yerlere gitmekten yasaklanmasına, belli yerlere devam etmek hususunda yükümlü kılınmasına ya da takdir edilecek başka yükümlülüğü yerine getirmesine, karar verilebilir..." şeklindeki düzenleme ile denetimli serbestlik tedbiri olarak sanığa yüklenecek yükümlülüklerin sayıldığı;
    Benzer bir olay sebebiyle Yargıtay 19. Ceza Dairesinin 21/06/2017 tarihli ve 2017/2968 esas, 2017/5944 karar sayılı ilamında da belirtildiği üzere, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231/8. maddesinde belirtilen yükümlülüklerin dışında Cumhuriyet savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak yükümlülük belirlenmesinin mümkün bulunmadığı anlaşıldığından, sanık hakkında yükümlülük belirlenirken kanun koyucunun amacına uygun, akla ve mantığa muhalif olmayan tarafları tatmin edici, denetime elverişli bir yükümlülüğe hükmedilmesi gerektiği gözetilmeden, yazılı şekilde karar verilmesinde isabet görülmediğinden bahisle, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca, anılan kararın bozulması lüzumu, Yüksek Adalet Bakanlığı Ceza İşleri Genel Müdürlüğü ifadeli 04/12/2019 gün ve 94660652-105-38-7702-2015-Kyb sayılı kanun yararına bozma talebine atfen, Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığının 13/12/2019 gün ve 2019/123414 sayılı ihbarnamesi ile daireye ihbar ve dava evrakı tevdi kılınmakla;
    Dosya incelenerek gereği düşünüldü:
    Taksirle öldürme suçundan sanık ..."un, TCK"nın 85/1, 62/1, 53. maddeleri gereğince 1 yıl 8 ay hapis cezası ile cezalandırılmasına, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 231. maddesi uyarınca hükmün açıklanmasının geri bırakılmasına, sanığın 5 yıl süre ile denetime tabi tutulmasına karar verilirken, sanık hakkında buna ek olarak Cumhuriyet savcısının infaz yetkisini kısıtlayacak, sanığa mali külfet getirecek, kanun koyucunun amacına, akla ve mantığa uygun olmayan, tarafları tatmin edicilikten uzak ve denetime elverişli olmayan bir yükümlülüğe hükmedilemeyeceği gözetilmeden, “Sanık hakkında CMK 231/8 -c fıkrası uyarınca denetimli serbestlik tedbiri çerçevesinde 50 adet fidan dikme yükümlülüğü yüklenmesine, fidanların Orman İşletmesi Müdürlüğü tarafından temin edilmesine” karar verilmesinde isabet görülmemiş olup,
    Kanun yararına bozma talebine dayanılarak düzenlenen ihbarnamedeki bozma isteği incelenen dosya kapsamına nazaran yerinde görüldüğünden, Kayseri 10. Asliye Ceza Mahkemesinin 26/03/2015 tarihli ve 2014/772 esas, 2015/227 sayılı kararına yönelik kanun yararına bozma talebinin, 5271 sayılı Ceza Muhakemesi Kanununun 309. maddesi uyarınca isteme uygun olarak BOZULMASINA, müteakip işlemlerin mahallinde yapılmasına, dosyanın gereği için Yargıtay Cumhuriyet Başsavcılığına TEVDİİNE, 14.10.2020 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.









    Bu web sitesi, sisteminin bir üyesidir.