9. Hukuk Dairesi 2015/17657 E. , 2017/21366 K.
"İçtihat Metni"MAHKEMESİ :İŞ MAHKEMESİ
DAVA : Davacı, fazla çalışma ücreti alacağının ödetilmesine karar verilmesini istemiştir.
Yerel mahkemece, davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
Hüküm süresi içinde taraflar avukatlarınca temyiz edilmiş, davalı avukatı tarafından duruşma talep edilmiş ise de; HUMK.nun 438. maddesi gereğince duruşma isteğinin miktardan reddine ve incelemenin evrak üzerinde yapılmasına karar verildikten sonra Tetkik Hakimi tarafından düzenlenen rapor sunuldu, dosya incelendi, gereği konuşulup düşünüldü:
Y A R G I T A Y K A R A R I
A) Davacı İsteminin Özeti:
Davacı vekili özetle; davacının 09.07.2007 - 14.02.2010 tarihleri arasında ... A.Ş."de ""Krediler Tahsis Bölümü"" "nde hafta içi sabah 08:30 akşam 17:30 saatleri arasında çalıştığını, ... A.Ş. İle ... A.Ş."nin birleşmesiyle 14.02.2010 - 09.07.2011 tarihleri arasında davalı ...."de aynı göreve devam ettiğini, 09.07.2011 - 24.07.2012 tarihleri arasında ""İşletme Kredileri Tahsis Bölümü""nde hafta içi sabah 09:00 akşam 18:00 saatleri arasında en son 3.380,00 TL brüt maaş ile çalıştığını, ... A.Ş. ve ... A.Ş."de çalıştığı 09.07.2007 - 24.07.2012 tarihleri arasında fazla mesaiye kaldığını, en erken işi bırakma saatinin 20:00 olduğunu, genellikle 21:00"e dek çalıştığını, sistemsel geliştirmelerin yapıldığı projelerde görev alırken akşam saat 23:00"e dek fazla mesaiye kaldığını, iş akdini eşinin işi dolayısıyla davalı bankanın İzmir"deki bölge müdürlüğüne naklini istediği ve olumsuz yanıt aldığı için feshettiğini iddia ederek; fazla çalışma ücretinin hak ediş tarihinden itibaren bankalarca mevduata uygulanan en yüksek faiziyle davalıdan tahsilini talep ve dava etmiştir.
B) Davalı Cevabının Özeti:
Davalı vekili özetle; dava konusu alacağın zamanaşımına uğradığını, davacının imzaladığı bireysel iş sözleşmesi ve personel yönetmeliğinde aylık ücretin fazla mesailer karşılığı zamlı ücreti kapsadığı şeklinde düzenleme bulunduğunu, sürekli fazla mesai yapılmasının hayatın olağan akışına aykırı olduğunu savunarak, davanın reddini talep etmiştir.
C) Yerel Mahkeme Kararının Özeti:
Mahkemece, toplanan kanıtlar ve bilirkişi raporuna dayanılarak; davanın kısmen kabulüne karar verilmiştir.
D) Temyiz:
Kararı, taraflar temyiz etmiştir.
E) Gerekçe:
1-Dosyadaki yazılara, toplanan delillere kararın dayandığı kanuni gerektirici sebeplere göre, davalının tüm, davacının aşağıdaki bendin kapsamı dışında kalan temyiz itirazları yerinde değildir
2-Somut uyuşmazlıkta; davacı dava dilekçesinde, fazla mesai yaparak çalıştığını ancak karşılığı ücretin ödenmediğini iddia etmiştir. İddiasını ispat amacıyla tanık deliline ve işe giriş çıkış kayıtlarına dayanmıştır. Davalı işverenin dosyaya sunduğu giriş çıkış kayıtları ile ilgili olarak kök raporda bilirkişi heyeti, bu kayıtların elektronik ortamda sunulması halinde hesap yapılabileceğini belirtmiştir. Bu giriş çıkış kayıtları, normalde 20/05/2008 tarihinden fesih tarihine kadar ki süreci kapsamaktadır. Ancak bilirkişilerin talebi üzerine elektronik ortamda sunulan flaş bellekteki kayıtlar eksik olup, sadece 2011 yılı Nisan ayı ile 2012 yılının Haziran ayına kadarki dönemi kapsamaktadır. Zamanaşımı def’i nedeniyle 27/05/2008 tarihinden sonrası için hesaplama yapılmıştır. Yıllık 270 saate kadarki fazla mesai ücretinin aylık ücrete dahil olduğuna ilişkin düzenleme de dikkate alındığında, tanık beyanlarına göre davacının fazla mesai alacağı çıkmamaktadır. Eksik de olsa sunulan bu giriş çıkış kayıtlarına göre ise davacının fazla mesai ücreti bulunmaktadır.
Bu nedenle fazla mesai ücreti yönünden, elektronik ortamda olmasa da giriş-çıkış kayıtlarının tamamı dosyaya sunulmuş ve dosyada mübrezdir. Fazla mesai ücretinin bu puantajların tamamı değerlendirilip, zamanaşımıda gözetilerek hesaplanması gerekirken, bilirkişilerin talebi üzerine sadece elektronik ortamda sunulan 04/2011-06/2012 dönemi için hesap yapılması hatalıdır.
3-Hüküm altına alınan alacakların net mi yoksa brüt mü olduğunun hükümde belirtilmemesinin HMK’nun 297/2. maddesine aykırı olduğunun ve infazda tereddüde yol açacağının düşünülmemesi de hatalı olup, bozmayı gerektirmiştir.
F)SONUÇ:
Temyiz olunan kararın, yukarıda yazılı sebeplerden dolayı BOZULMASINA, peşin alınan temyiz harcının istek halinde ilgiliye iadesine, 14.12.2017 tarihinde oybirliğiyle karar verildi.