MAHKEMESİ :Asliye Ceza Mahkemesi
SUÇLAR : Hırsızlık, işyeri dokunulmazlığını bozma, mala zarar verme
HÜKÜMLER : Mahkumiyet

Mahalli mahkemece verilen hükümler temyiz edilmekle dosya incelenerek, gereği düşünüldü:
Yoklukta verilen hükümlere ilişkin gerekçeli kararının tebliğinin usulsüz olduğu savunularak temyiz talebi ile birlikte talep edilen eski hale getirme hususunda karar verme yetkisinin CMK nun 42/1. maddesine göre hükmü temyizen incelemekle görevli Yargıtay"a ait olduğu gözetilmeksizin, mahkemenin temyiz isteminin reddine dair ek kararının hukuki değerden yoksun olduğu kabul edilerek yapılan incelemede;
7201 sayılı Tebligat Kanununun 10. maddesine göre gerekçeli kararın öncelikle sanığın savunmasının alındığı duruşmada mahkemeye beyan ettiği adres olan .... adresine çıkartılması gerekirken doğrudan farklı bir yer olan mernis adresine tebligat yapılamayacağının anlaşılması karşısında, sanığın 12.11.2015 havale tarihli dilekçesinin öğrenme üzerine süresinde yapılmış temyiz dilekçesi mahiyetinde olduğu değerlendirilmiştir.
1-Suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkındaki mala zarar verme suçundan kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde;
14/04/2011 tarihinde yayınlanarak yürürlüğe giren 6217 sayılı Kanun"un 26. maddesi ile 5320 sayılı Kanuna eklenen ek 2. madde uyarınca doğrudan verilen 3.000. TL"ye kadar olan adli para cezalarından ibaret mahkumiyet hükümleri kesin olup, suça sürüklenen çocuk ve sanık hakkında mala zarar verme suçundan dolayı tayin edilen adli para cezası ilişkin hükümlerin, cezalarının türü ve miktarı itibariyle temyizi mümkün bulunmadığından, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığı ile 1412 sayılı CMUK"un 317. maddesi gereğince temyiz itirazlarının, tebliğnameye uygun olarak REDDİNE,
2-Sanık hakkında katılan ve müştekiye karşı hırsızlık, konut dokunulmazlığını ihlal ve işyeri dokunulmazlığını bozma suçlarından kurulan hükümlerin temyiz isteminin incelenmesinde;
Sanık hakkında hırsızlık suçundan 5237 sayılı Yasa"nın 142/1-b ve 62. maddelerinin tatbiki suretiyle sonuç cezanın 2 yıl 1 ay hapis cezası yerine yazılı şekilde 1 yıl 13 ay belirlenerek eksik cezaya hükmedilmesi aleyhe temyiz bulunmadığından, 5237 sayılı TCK"nın 53. maddesinin bazı bölümlerinin iptaline ilişkin Anayasa Mahkemesi"nin 24/11/2015 tarihinde yürürlüğe giren 08/10/2015 gün ve 2014/140 esas, 2015/85 sayılı kararı da nazara alınarak bu maddede öngörülen hak yoksunluklarının uygulanmasının infaz aşamasında gözetilmesi mümkün görüldüğünden bozma nedeni yapılmamıştır.
Dosya ve duruşma tutanakları içeriğine, toplanıp karar yerinde incelenerek tartışılan hukuken geçerli ve elverişli kanıtlara, gerekçeye ve hâkimin takdirine göre sanığın temyiz itirazı yerinde görülmemiş olduğundan reddiyle usul ve kanuna uygun bulunan hükümlerin tebliğnameye uygun olarak ONANMASINA,
3-Suça sürüklenen çocuk hakkındaki hırsızlık suçundan kurulan hükmün temyiz isteminin incelenmesinde;
Suça sürüklenen çocuğun eylemine uyan 5237 sayılı TCK"nın 142/1-b ve 31/3. maddelerindeki suç için öngörülen cezanın türü ve üst sınırına göre, aynı Yasanın 66/1-e, 66/2, 67/4. maddelerinde belirtilen 7 yıl 12 aylık genel zamanaşımının, suç tarihi olan 07.09.2010 gününden inceleme tarihine kadar geçmiş bulunması,
Bozmayı gerektirmiş, suça sürüklenen çocuğun temyiz itirazı bu bakımdan yerinde görülmüş olduğundan hükmün açıklanan nedenle BOZULMASINA, bozma sebebi yeniden yargılama yapılmasını gerektirmediğinden, 5320 sayılı Yasanın 8/1. maddesi aracılığıyla 1412 sayılı CMUK"un 322. maddesinin verdiği yetkiye dayanılarak, suça sürüklenen çocuk hakkında açılan kamu davasının zamanaşımı nedeniyle DÜŞMESİNE, 12.12.2019 tarihinde oybirliği ile karar verildi.